Co kryje się za maską autyzmu?

Podczas Światowego Dnia Świadomości Autyzmu leka­rze pra­gną zwró­cić uwa­gę na wpływ cho­rób współ­ist­nie­ją­cych na ten zespół zaburzeń

2 kwiet­nia obcho­dzo­ny jest Światowy Dzień Świadomości Autyzmu, któ­ry ma na celu pod­no­sze­nie świa­do­mo­ści spo­łecz­nej na temat zabu­rzeń auty­stycz­nych. Autyzm u dzie­ci cha­rak­te­ry­zu­je się zabu­rze­nia­mi komu­ni­ka­cji i spo­łecz­ny­mi. Mimo że pierw­szy raz został opi­sa­ny w 1943 r., do tej pory nie­zna­ne są jego przy­czy­ny ani spo­sób na jego wyle­cze­nie. Pewne jest jed­nak to, że 60% cho­ru­ją­cych na autyzm ma poważ­ne pro­ble­my żołądkowo-jelitowe, któ­re wpły­wa­ją na ich codzien­ne zacho­wa­nie, co coraz czę­ściej pod­kre­śla­ją lekarze.

Ukryte cier­pie­nie dzieci

Chorujący na autyzm mają pro­blem w rela­cjach z inny­mi i bar­dzo czę­sto nie są w sta­nie zako­mu­ni­ko­wać o doku­cza­ją­cych im dole­gli­wo­ściach. Brak sygna­łów o bólu czy dys­kom­for­cie ogra­ni­cza skie­ro­wa­nie ich na odpo­wied­nią dia­gno­sty­kę. Dlaczego war­to jest badać auty­stów pod wzglę­dem cho­rób żołądkowo-jelitowych? Problemy żołądkowo-jelitowe są przy­czy­ną bólu, przez co mogą dodat­ko­wo pogar­szać zacho­wa­nia agre­syw­ne i auto­agre­syw­ne u dzie­ci z auty­zmem oraz mieć wpływ na ich roz­wój! Zaburzenia prze­wo­du pokar­mo­we­go są pra­wie ośmio­krot­nie częst­sze wśród dzie­ci z auty­zmem niż u innych dzie­ci. Te zabu­rze­nia zwy­kle obej­mu­ją: chro­nicz­ne zatwar­dze­nie, ból brzu­cha, refluks żołądkowo-przełykowy, zapa­le­nie jelit.

Cierpienie wywo­ła­ne bólem brzu­cha powo­du­je bez­sen­ność, nie­utu­lo­ny płacz, zabu­rze­nia odży­wia­nia, nie­chęć do zaba­wy i kon­tak­tu. Bardzo czę­sto prze­le­cze­nie jelit w uza­sad­nio­nych ku temu przy­pad­kach ma wpływ na funk­cjo­no­wa­nie dziec­ka. Odbywa się to w dwóch mecha­ni­zmach – pierw­szy z nich to zmniej­sze­nie bólu trzew­ne­go, co ma wpływ na to, że dzie­ci chęt­niej nawią­zu­ją inte­rak­cje z oto­cze­niem. Drugi – to zmniej­sze­nie tok­sycz­ne­go wpły­wu meta­bo­li­tów jeli­to­wych na mózg. Może to mieć zna­cze­nie dla popra­wy funk­cjo­no­wa­nia dziec­ka i popra­wy jego roz­wo­ju – mówi dr Magdalena Cubała-Kucharska, spe­cja­li­sta w dzie­dzi­nie medy­cy­ny integracyjnej.

Podszyte pod autyzm

Oprócz cho­rób współ­ist­nie­ją­cych z auty­zmem wystę­pu­ją cho­ro­by, myl­nie roz­po­zna­wa­ne jako autyzm. Należą do nich zaka­że­nia mózgu oraz zapa­le­nia auto­im­mu­no­lo­gicz­ne mózgu. W takim wypad­ku lecze­nie cho­ro­by przy­czy­no­wej może popra­wić funk­cjo­no­wa­nie pacjen­tów, mieć korzyst­ny wpływ na roz­wój mowy, reduk­cję zacho­wań lęko­wych i zabu­rzeń. Niektóre dzie­ci z roz­po­zna­nym auty­zmem mogą w rze­czy­wi­sto­ści mieć rzad­kie cho­ro­by gene­tycz­ne. W nie­któ­rych wypad­kach moż­na zapro­po­no­wać leczenie.

Diagnoza pod­sta­wą leczenia

Podczas tego­rocz­ne­go Światowego Dnia Świadomości Autyzmu leka­rze pra­gną pod­kre­ślić odpo­wied­nią dia­gno­zę i lecze­nie pacjen­tów z auty­zmem na cho­ro­by, któ­re doty­ka­ją powszech­nie dzie­ci, jak np. prze­zię­bie­nie. Na szcze­gól­ną uwa­gę zasłu­gu­je autyzm z regre­su. W takim przy­pad­ku dia­gno­za powin­na być zde­cy­do­wa­nie dia­gno­zą z wyklu­cze­nia, np. nie­któ­re przy­pad­ki auty­zmu mogą być źle dia­gno­zo­wa­ny­mi przy­pad­ka­mi inne­go zespo­łu PANS (pedia­trycz­ny auto­im­mu­no­lo­gicz­ny zespół neu­rop­sy­chia­trycz­ny) lub PANDAS (pedia­trycz­ny auto­im­mu­no­lo­gicz­ny zespół neu­rop­sy­chia­trycz­ny wywo­ła­ny przez pacior­kow­ce). Oznacza to, że dziec­ko może stra­cić wcze­śniej naby­te umie­jęt­no­ści po banal­nej infek­cji gar­dła i nie otrzy­mać lecze­nia, gdyż ste­reo­ty­po­wo dzie­ci auty­stycz­nych nie dia­gno­zu­je się ani nie leczy!

Światowy Dzień Świadomości Autyzmu obcho­dzo­ny jest z ini­cja­ty­wy Kataru, popar­tej przez Zgromadzenie Ogólne ONZ rezo­lu­cją z 18 grud­nia 2007 i opu­bli­ko­wa­ną 21 stycz­nia 2008 roku. Ta ini­cja­ty­wa zaaran­żo­wa­ła dosko­na­łą oka­zję do glo­bal­ne­go poli­tycz­ne­go zaan­ga­żo­wa­nia i bar­dziej efek­tyw­nej współ­pra­cy mię­dzy­na­ro­do­wej w dzie­dzi­nie auty­zmu. Podstawowe zało­że­nia obej­mu­ją zwięk­sze­nie poten­cja­łu zaspo­ka­ja­nia szcze­gól­nych potrzeb osób dotknię­tych auty­zmem, umoż­li­wie­nie roz­wi­ja­nia indy­wi­du­al­nych talen­tów oraz popra­wę dostę­pu do usług opie­kuń­czych i pomo­co­wych dla spo­łecz­no­ści osób dotknię­tych autyzmem.