Prawo

Jak się uchronić przed przemocą psychiczną?

12 styczeń, 2024

Zgodnie z art. 207 Kodeksu Karnego, para­graf 1, prze­mo­cą jest znę­ca­nie się fizycz­ne lub psy­chicz­ne nad oso­bą naj­bliż­szą i mocą pra­wa jest ści­ga­ne z urzę­du. Ta defi­ni­cja jest klu­czem do roz­po­zna­nia, z czym mamy do czy­nie­nia i zatrzy­ma­nia tego zja­wi­ska naj­szyb­ciej jak to możliwe.

Przemoc psy­chicz­na nie zawsze od razu daje się poznać. Bywa, że roz­wi­ja się powo­li, wydo­sta­jąc z mrocz­nych zaka­mar­ków roz­cza­ro­wa­nych pro­zą życia umy­słów, być może pora­nio­nych w dzie­ciń­stwie, być może zabu­rzo­nych przez trau­ma­tycz­ne prze­ży­cia lub nad­uży­wa­nie środ­ków odu­rza­ją­cych. I nagle oto bli­scy sobie ludzie, któ­rzy kie­dyś bar­dzo się kocha­li, wcho­dzą w nowe role – kata i ofia­ry. Często dzie­je się to nagle, w wyni­ku jakiejś gwał­tow­nej sytu­acji, roz­bi­te­go wazo­nu, histe­ry­zu­ją­ce­go dziec­ka, albo napa­du zazdro­ści. A cza­sa­mi zda­rza się nie­po­zor­nie, kieł­ku­je niczym tru­ją­cy ole­an­der, two­rzy pozo­ry opie­kuń­czo­ści i miło­ści, pod­czas gdy w rze­czy­wi­sto­ści budu­je nowy sche­mat rela­cji opar­ty na przemocy.

Po pierw­sze uświadomienie

Warto zwró­cić uwa­gę na to, w jaki spo­sób part­ner lub part­ner­ka się z nami komu­ni­ku­je, co do nas mówi, jakim tonem – uwa­ża adwo­kat Katarzyna Bórawska z toruń­skiej Kancelarii B‑Legal. Jeśli ton gło­su jest pod­nie­sio­ny, czuć w nim iry­ta­cję, wście­kłość, ktoś wręcz na nas krzy­czy – to powin­no wzbu­dzić nasz nie­po­kój. Często zaczy­na się wła­śnie od zmia­ny tonu roz­mo­wy. Ten, któ­ry sto­su­je prze­moc, dzia­ła jak­by w amo­ku, nie kon­tro­lu­je swo­ich emo­cji, nakrę­ca się.  I w takiej sytu­acji od razu musi uzy­skać jasny komu­ni­kat, że prze­kra­cza gra­ni­ce. Jeśli to się nie sta­nie – agre­syw­ne zacho­wa­nia będą się powtarzać.

Ważne jest też to, co się do nas mówi. Czy sło­wa, któ­re pada­ją, mają na celu nas ura­zić, upo­ko­rzyć, pod­wa­żyć naszą war­tość? Czy sły­szy­my prze­kleń­stwa? Jak czę­sto się to dzie­je? W jakich oko­licz­no­ściach? Czy part­ner wte­dy pije? Warto odpo­wie­dzieć sobie na te pyta­nia po to, by uchwy­cić moment, gdy bli­ska nam oso­ba zmie­nia się w opraw­cę – radzi Katarzyna Bórawska. To może być trud­ne, ale zapew­ne ist­nie­je jakiś powta­rza­ją­cy się sche­mat, któ­ry moż­na zauwa­żyć. Najczęściej part­ner sta­je się agre­syw­ny pod wpły­wem alko­ho­lu, ale zda­rza­ją się też inne sytu­acje, któ­re są wywo­ła­ne stre­sem, cho­ro­bą lub pod­szy­tem nie do koń­ca uświa­do­mio­nym lękiem. Przemocy psy­chicz­nej jed­nak nic nie uspra­wie­dli­wia, dla­te­go koniecz­nie trze­ba ją jak naj­szyb­ciej roz­po­znać, by móc sku­tecz­nie się przed nią chronić.

Po dru­gie zatrzymanie

Nigdy nie jest za póź­no, by powie­dzieć stop prze­mo­cy psy­chicz­nej – uwa­ża adwo­kat Katarzyna Bórawska. Czasami, nawet po uświa­do­mie­niu sobie pato­lo­gicz­ne­go zja­wi­ska, trze­ba doj­rzeć do tego, by spró­bo­wać prze­moc zatrzy­mać. Warto jed­nak zawal­czyć o sie­bie i swo­je pra­wa. Nikt nie ma bowiem pra­wa do uży­wa­nia wobec nas prze­mo­cy, czy to fizycz­nej, czy psy­chicz­nej. Mówią o tym jasno prze­pi­sy pra­wa kar­ne­go i rodzin­ne­go, a tak­że usta­wa anty­prze­mo­co­wa 2.0. uchwa­lo­na w ubie­głym roku i wzmac­nia­ją­ca ochro­nę przed spraw­ca­mi. Co wię­cej, trze­ba pamię­tać, że prze­moc rodzi prze­moc i nie wol­no igno­ro­wać nakrę­ca­ją­ce­go się koła zda­rzeń.  Jeśli nasze dzie­ci obser­wu­ją, jak ich ojciec krzy­czy na mat­kę, albo jak mat­ka znę­ca się psy­chicz­nie nad ojcem i nic z tym nie robi­my, poka­zu­je­my fał­szy­wy obraz rodzi­ny i może­my mieć pew­ność, że nasze pociech w przy­szło­ści powie­lą te tok­sycz­ne sche­ma­ty – uświa­da­mia adwo­kat. Koniecznie trze­ba więc zatrzy­mać prze­moc i zasta­no­wić się nad moż­li­wy­mi roz­wią­za­nia­mi, by ura­to­wać upa­da­ją­cy zwią­zek – jeśli oczy­wi­ście tego chce­my i poja­wia się choć cień szansy.

Po trze­cie poszu­ka­nie wsparcia

O tym, co się dzie­je w domu, war­to poroz­ma­wiać z kimś, kto jest nam bli­ski. To pierw­sza, naj­prost­sza rzecz, któ­rą może­my zro­bić. Jeśli tra­fi­my na mądrą oso­bę, uzy­ska­my wystar­cza­ją­ce wspar­cie i mamy szan­sę na wyj­ście z tara­pa­tów.  Można też zgło­sić się po pomoc do psy­cho­lo­ga albo poszu­kać gru­py wspar­cia w inter­ne­cie. Myślę, że war­to zacząć wła­śnie od wzmoc­nie­nia sie­bie, a dopie­ro póź­niej zapro­po­no­wać wspar­cie part­ne­ro­wi, który sto­su­je wobec nas prze­moc psy­chicz­ną – uwa­ża Katarzyna Bórawska.

Podejrzenie sto­so­wa­nia prze­mo­cy moż­na tak­że zgło­sić w Ośrodku Pomocy Społecznej wła­ści­wym dla miej­sca zamiesz­ka­nia. Wyznaczony przez OPS pra­cow­nik dzię­ki zgło­sze­niu może prze­pro­wa­dzić wywiad śro­do­wi­sko­wy, aby zba­dać zgło­szo­ną sytu­ację i okre­ślić for­my pomo­cy a tak­że moż­li­wo­ści kon­kret­nej rodzi­ny. Wreszcie moż­na sko­rzy­stać z pomo­cy służb oraz orga­ni­za­cji poza­rzą­do­wych, któ­re są po to, aby chro­nić ludzi i pil­no­wać prze­strze­ga­nia ich praw, a tak­że z pomo­cy powo­ła­nych do tego insty­tu­cji jak np. pro­ku­ra­tu­ra, sąd, czy poli­cja i jej obo­wiąz­ko­wa pro­ce­du­ra „Niebieska Karta”.

Podsumowując, co możesz zrobić?

• poroz­ma­wiaj o pro­ble­mie z bliskimi
• zgłoś się do psychologa
• zgłoś spra­wę do MOPS lub GOPS
• zgłoś spra­wę dziel­ni­co­we­mu lub na Komisariacie Policji
• poroz­ma­wiaj z adwokatem.

Co zyskasz?

• pomoc spe­cja­li­sty
• nakaz opusz­cze­nia domu przez spraw­cę (nawet jeśli to był jego dom) na kil­ka mie­się­cy lub lat
• zakaz kon­tak­to­wa­nia się spraw­cy z ofia­ra­mi przemocy
• świę­ty spokój.

Po czwar­te zakończenie

Jeśli opraw­ca nie wyka­zu­je chę­ci zmia­ny swo­je­go zacho­wa­nia, war­to roz­wa­żyć zakoń­cze­nie prze­mo­co­wej rela­cji. W tym celu pole­cam zbie­ra­nie dowodów, czy­li np. nagry­wa­nie dan­tej­skich scen, które urzą­dza nam nasz „kocha­ny” – suge­ru­je praw­nicz­ka. Moja prak­ty­ka wska­zu­je, że poza nagra­nia­mi, pomoc­ne w udo­wod­nie­niu znę­ca­nia psy­chicz­ne­go mogą oka­zać się też zezna­nia oso­by pokrzyw­dzo­nej oraz mało­let­nich dzie­ci, zezna­nia świadków, którzy widzie­li nie­po­ko­ją­ce zacho­wa­nia spraw­cy poza miej­scem zamiesz­ka­nia, a tak­że zezna­nia sąsiadów.
Często wyko­rzy­stu­je­my rów­nież zdję­cia (np. znisz­czo­ne­go wypo­sa­że­nia domu czy obra­żeń ciała).

Pamiętajmy, że w sądzie spra­wa kar­na o znę­ca­nie psy­chicz­ne może skoń­czyć się już na pierw­szym ter­mi­nie wyzna­czo­nym przez sąd. Jeżeli w tym samym dniu sąd wyda wyrok i żad­na ze stron nie zło­ży wniosku
o uza­sad­nie­nie wyro­ku to wyrok upra­wo­moc­ni się już po 7 dniach od jego wydania.

Współdziałanie pra­wa rodzin­ne­go i kar­ne­go ma na celu zabez­pie­cze­nie ofiar, uka­ra­nie spraw­ców oraz zapo­bie­ga­nie dal­szym przy­pad­kom prze­mo­cy domo­wej. Efektywne ści­ga­nie, egze­kwo­wa­nie naka­zów ochron­nych i dostęp do pomo­cy psy­cho­lo­gicz­nej sta­no­wią klu­czo­we ele­men­ty sku­tecz­nej ochrony.

Adwokat Katarzyna Bóraw­ska ukoń­czy­ła stu­dia praw­ni­cze na Wydziale Prawa i Administracji UMK w Toruniu, gdzie mię­dzy inny­mi repre­zen­to­wa­ła swój uni­wer­sy­tet w mię­dzy­na­ro­do­wym kon­kur­sie praw­ni­czym Philip C. Jessup International Law Moot Court Competition. Następnie odby­ła staż w Ambasadzie RP w Waszyngtonie. Po ukoń­cze­niu stu­diów w związ­ku z zain­te­re­so­wa­nia­mi doty­czą­cy­mi poli­ty­ki zagra­nicz­nej odby­ła staż w Parlamencie Europejskim w Brukseli gdzie uczest­ni­czy­ła w pra­cach m.in. Komisji Spraw Zagranicznych (AFET) oraz Podkomisji Bezpieczeństwa i Obrony (SEDE). Aplikację adwo­kac­ką ukończyła
w Okręgowej Radzie Adwokackiej w Toruniu, któ­rą zakoń­czy­ła pozy­tyw­nym zło­że­niem egza­mi­nu adwo­kac­kie­go, z naj­lep­szym wyni­kiem na roku i wpi­sem na listę adwo­ka­tów, pro­wa­dzo­ną przez Okręgową Radę Adwokacką w Toruniu. Obecnie adwo­kat Katarzyna Bórawska zaj­mu­je się przede wszyst­kim pra­wem rodzin­nym, kar­nym i gospo­dar­czym. Posiada szcze­gól­ne doświad­cze­nie w zakre­sie pro­ce­du­ry cywil­nej i stra­te­gii sądo­wej. Obecnie pro­wa­dzi kom­plek­so­wą obsłu­gę zagra­nicz­nych pod­mio­tów kor­po­ra­cyj­nych, repre­zen­tu­je też wie­lu obco­kra­jow­ców w postę­po­wa­niach sądo­wych na tere­nie nasze­go kra­ju. Biegle mówi w języ­ku angiel­skim oraz w stop­niu pod­sta­wo­wym komu­ni­ku­je się po fla­mandz­ku.Kontakt dla mediów: Karina Grygielska: k.grygielska@agencjafaceit.pl / +48 510 139 575

Fundacja rodzinna – Polacy zyskali narzędzie, by chronić swoje majątki

11 styczeń, 2024

Popularność fundacji rodzinnej przerosła oczekiwania. Ustawodawcy szacowali, że do końca 2023 roku wpłynie nie więcej niż 300 wniosków. Tymczasem do Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim trafiło ich już ponad 1000. Polacy chętnie korzystają z prawnej nowinki, a sąd rejestracyjny nie wydał ani jednej decyzji odmownej. Dlaczego warto ją założyć?

Według dr Małgorzaty Rejmer z rodzin­nej Kancelarii Finansowej LEX, któ­ra na co dzień zaj­mu­je się̨ doradz­twem biz­ne­so­wym, finan­so­wym i praw­nym dla firm rodzin­nych powyż­sze sta­ty­sty­ki poka­zu­ją, że śro­do­wi­sko firm rodzin­nych rze­czy­wi­ście nie­cier­pli­wie cze­ka­ło na decy­zję o wprowadzeniu
do pol­skie­go pra­wa insty­tu­cji fun­da­cji rodzin­nej. Możemy też spo­dzie­wać się wzro­stu zain­te­re­so­wa­nia fun­da­cją w kolej­nych latach. Dodatkowo roz­wią­za­nie to jest atrak­cyj­ne rów­nież dla osób zamoż­nych nie­pro­wa­dzą­cych biz­ne­su, ale posia­da­ją­cych mają­tek war­ty ochro­ny.

Ustawa o fun­da­cji rodzin­nej weszła w życie osiem mie­się­cy temu. Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim podał, że do 18 grud­nia 2023 r. zare­je­stro­wa­no już 388 fun­da­cji rodzin­nych, a sąd wydał
425 posta­no­wień o reje­stra­cji. — Łącznie wpły­nę­ło do tej chwi­li 827 wnio­sków o reje­stra­cję fun­da­cji. Nie było nato­miast przy­pad­ku odmo­wy zare­je­stro­wa­nia fun­da­cji – odpo­wia­da Agnieszka Leżańska, rzecz­nicz­ka pra­so­wa Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim. Piotrkowski Sąd jest jedy­nym sądem w Polsce wyzna­czo­nym do pro­wa­dze­nia reje­stru fun­da­cji rodzinnych.

Dlaczego war­to zało­żyć fun­da­cje rodzinną?

Fundacja rodzin­na jest bar­dzo atrak­cyj­ną for­mą chro­nie­nia i pomna­ża­nia mająt­ku. Dr Dawid Rejmer
z rodzin­nej Kancelarii Finansowej LEX pod­kre­ślił, że decy­zja o zało­że­niu fun­da­cji powin­na być prze­my­śla­na: trze­ba dobrze przy­go­to­wać się do jej zało­że­nia i posta­wić sobie kon­kret­ny cel.

Dla jed­nych będzie to cel suk­ce­syj­ny, dla innych for­ma skarb­ca rodzin­ne­go, dla kolej­ne­go fun­da­to­ra atrak­cyj­na plat­for­ma inwe­sty­cyj­na. Przestrzegam przed sytu­acją, w któ­rej fun­da­cja rodzin­na powo­ły­wa­na jest tyl­ko ze wzglę­dów podat­ko­wych – wyja­śnia Małgorzata Rejmer. Dopiero
po wyzna­cze­niu celu dla przy­szłej fun­da­cji rodzin­nej może­my przejść do przy­go­to­wa­nia pro­jek­tu sta­tu­tu, któ­ry jest naj­waż­niej­szym doku­men­tem okre­śla­ją­cym zasa­dy jej działania.

Jakie mogą być cele fun­da­cji rodzinnej?

• Zabezpieczenie rodzi­ny.
• Doprowadzenie do tego, że fir­ma, któ­rą teraz pro­wa­dzę, zosta­nie za kil­ka lat prze­ję­ta przez moje dzieci.
• Jeżeli nato­miast pro­wa­dzę inwe­sty­cje na ryn­ku kapi­ta­ło­wym i chciał­bym mieć odpo­wied­nią plat­for­mę inwe­sty­cyj­ną, to moim celem może być wyko­rzy­sta­nie w tym celu fun­da­cji rodzinnej.

 Jak zało­żyć fun­da­cję rodzinną?

• Bardzo dokład­nie ana­li­zu­je­my zasa­dy dzia­ła­nia naszej fundacji.
• Na pod­sta­wie wnio­sków opra­co­wu­je­my szcze­gó­ło­wy statut.
• Udajemy się do nota­riu­sza, aby sta­tut przy­brał for­mę aktu notarialnego.
• Składamy oświad­cze­nie o usta­no­wie­niu fun­da­cji rodzinnej.
• Ustanawiamy orga­ny fundacji.
• Wnosimy fun­dusz założycielski.
• Składamy wnio­sek o wpis do reje­stru fun­da­cji rodzin­nych, któ­ry jest pro­wa­dzo­ny przez Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim.
• Obecnie czas ocze­ki­wa­nia na reje­stra­cję fun­da­cji rodzin­nej wyno­si oko­ło 3 miesięcy.

Kancelaria Finansowa Lex – rodzin­na kan­ce­la­ria prawno-konsultingowa zaj­mu­ją­ca się̨ doradz­twem biz­ne­so­wym, finan­so­wym i praw­nym, spe­cja­li­zu­ją­ca się m.in.: w suk­ce­sji biz­ne­su oraz bie­żą­cej obsłu­dze firm rodzin­nych. Kancelaria poma­ga budo­wać przed­się­bior­com bez­piecz­ny biz­nes na lata – taki, któ­ry sku­tecz­nie zosta­nie prze­ka­za­ny następ­ne­mu poko­le­niu i będzie źró­dłem rodzin­nej satys­fak­cji. Działa zawsze na naj­wyż­szym pozio­mie, kie­ru­jąc się taki­mi war­to­ścia­mi, jak: odpo­wie­dzial­ność, rze­tel­ność, sza­cu­nek, pro­fe­sjo­na­lizm i roz­wój, sku­tecz­ność i kon­se­kwen­cja. https://kf-lex.pl

 

Kontakt dla mediów: Karina Grygielska, Agencja Face It, e‑mail: k.grygielska@agencjafaceit.pl, tel. +48 510 139 575

Skutki prawne jazdy własnym samochodem po świątecznych spotkaniach – mamy na to rozwiązanie!

12 grudzień, 2023

Koniec roku obfi­tu­je w spo­tka­nia, pod­czas któ­rych jeste­śmy czę­sto­wa­ni tzw.„procentami”. Co zro­bić, jeśli przy­je­dzie­my na takie wyda­rze­nia wła­snym autem? Otóż… moż­na spo­koj­nie wró­cić do domu swo­im pojaz­dem i to… cał­ko­wi­cie zgod­nie z pra­wem. A wszyst­ko dzię­ki tzw. prze­jaz­dom z szo­fe­rem na telefon. 

Wciąż mało osób zna usłu­gę tak zwa­ne­go szo­fe­ra na tele­fon, choć obec­na na ryn­ku jest od kil­ku ład­nych lat
i ci, któ­rzy już z niej korzy­sta­ją, szcze­gól­nie ją chwa­lą w tzw. cza­sie świą­tecz­nych spo­tkań. Usługa pole­ga
na tym, że klient, któ­ry przy­by­wa na miej­sce jakiejś impre­zy wła­snym autem, zama­wia szo­fe­ra po to, 
by bez­piecz­nie odtran­spor­to­wał go z powro­tem do domu w jego samo­cho­dzie – wyja­śnia Łukasz Zgiet, pre­zes fir­my autobania.pl, zawo­do­wy szo­fer na tele­fon. Ze wzglę­du na licz­ne fir­mo­we impre­zy, koniec grud­nia to dla nas szo­fe­rów naj­bar­dziej pra­co­wi­ty mie­siąc w roku. Spora część pra­cy pole­ga wła­śnie na odwo­że­niu nie­dy­spo­no­wa­nych kie­row­ców, choć oczy­wi­ście zakres naszych dzia­łań jest znacz­nie szer­szy. Klienci korzy­sta­ją z usług szo­fe­rów na tele­fon nie tyl­ko w sytu­acji powro­tu z imprez, ale też wte­dy, gdy np. przy­ję­li leki, czy znie­czu­le­nie i chcą wró­cić do domu po wyko­na­nym zabie­gu – wte­dy samo­dziel­na jaz­da samo­cho­dem rów­nież może być trak­to­wa­na jak po spo­ży­ciu alkoholu. 

Szofera na tele­fon nie nale­ży mylić z tak­sów­ka­rzem. W prze­ci­wień­stwie do kie­row­ców świad­czą­cych prze­jaz­dy swo­imi samo­cho­da­mi, szo­fe­rzy wyko­nu­ją zle­ce­nia autem klien­ta. Jeśli ktoś nie może, bądź nie chce pro­wa­dzić swo­je­go samo­cho­du, od kom­for­tu odby­cia podró­ży wła­snym pojaz­dem dzie­li go jeden tele­fon – wyja­śnia Łukasz Zgiet. Ceny zale­żą od odle­gło­ści, dzie­lą­cej punkt odbio­ru od punk­tu doce­lo­we­go i wca­le nie są dużo wyższe
od zwy­kłej tary­fy, a zysku­je się kom­fort powro­tu do domu wła­snym autem. 

Jeśli jed­nak korzy­sta­my z tego wygod­ne­go roz­wią­za­nia, war­to pamię­tać o kil­ku aspek­tach prawnych.
Po pierw­sze i naj­waż­niej­sze — nale­ży wska­zać, z jak dużą odpo­wie­dzial­no­ścią kar­ną mamy do czynienia
w sytu­acji, gdy mamy poku­sę, by wsiąść za kół­ko po spo­ży­ciu alko­ho­lu – przy­po­mi­na Katarzyna Bórawska, adwo­kat z Kancelarii B‑Legal.

Polskie pra­wo roz­róż­nia dwa sta­ny, wyni­ka­ją­ce ze spo­ży­cia pro­duk­tów zawie­ra­ją­cych pro­cen­ty. Są to:

• stan po spo­ży­ciu alko­ho­lu — w takim sta­nie jest oso­ba, w któ­rej krwi znaj­du­je się od 0,2 do 0,5 pro­mi­la alkoholu;
• stan nie­trzeź­wo­ści — w takim sta­nie jest oso­ba, w któ­rej krwi znaj­du­je się powy­żej 0,5 pro­mi­la alkoholu.

Jeśli kie­row­ca decy­du­je się na jaz­dę samo­cho­dem w sta­nie po spo­ży­ciu alko­ho­lu, wów­czas popeł­nia wykro­cze­nie. Według Kodeksu Wykroczeń może mu za to gro­zić kara wyno­szą­ca od 2500 zł do 30 tys. zł lub areszt. Ponadto sąd może nało­żyć na taką oso­bą zakaz pro­wa­dze­nia pojaz­dów mecha­nicz­nych (okre­ślo­nej kate­go­rii bądź wszel­kich pojaz­dów) na okres od 6 mie­się­cy do nawet 3 lat. Kierowca, znaj­du­ją­cy się w sta­nie po spo­ży­ciu alko­ho­lu musi się rów­nież liczyć z otrzy­ma­niem punk­tów kar­nych – w związ­ku z wej­ściem w życie nowe­li­za­cji usta­wy o ruchu dro­go­wym obec­nie jest to aż 15 punk­tów karnych.

Jazda po pija­ne­mu może być tak­że prze­stęp­stwem. Ma ono miej­sce wów­czas, kie­dy kie­row­ca znaj­du­je się
w sta­nie nie­trzeź­wo­ści, czy­li ma we krwi powy­żej 0,5 pro­mi­la alko­ho­lu. Za takie zacho­wa­nie gro­zi już znacz­nie więk­szy reper­tu­ar sank­cji. Po pierw­sze, może to być grzyw­na, któ­rą sąd nali­cza w zależ­no­ści od tego, jaka jest sytu­acja mająt­ko­wa spraw­cy. Kierowca może otrzy­mać od 10 do 540 sta­wek dzien­nych, przy czym jed­na staw­ka dzien­nie może wyno­sić od 10 do 2000 zł. Kolejna kara, jaka cze­ka kie­row­cę pro­wa­dzą­ce­go pojazd
w sta­nie nie­trzeź­wo­ści, to ogra­ni­cze­nie wol­no­ści do mak­sy­mal­nie 2 lat. Polega ona na obo­wiąz­ku wyko­ny­wa­nia prac spo­łecz­nych lub potrą­ce­niu z wyna­gro­dze­nia. Taka oso­ba może tak­że tra­fić do wię­zie­nia. Sąd zobo­wią­za­ny jest rów­nież usta­wą do wymie­rze­nia w tej sytu­acji zaka­zu kie­ro­wa­nia pojaz­da­mi mecha­nicz­ny­mi – wszel­ki­mi bądź okre­ślo­nych kate­go­rii. Prawo jaz­dy zosta­nie jej ode­bra­ne na mini­mum 3 lata aż do 15 lat (doży­wot­nio w przy­pad­ku kolej­ne­go prze­stęp­stwa tego typu). Poza grzyw­ną trze­ba się tak­że liczyć z karą pie­nięż­ną na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej, któ­ra może wyno­sić od 5 tys. do 60 tys. zło­tych. Kierowca otrzy­mu­je tak­że punk­ty kar­ne — ich ilość jest jed­nak taka sama jak w przy­pad­ku sta­nu po uży­ciu alkoholu.

Czasami, świad­cząc usłu­gi jak autobania.pl może zda­rzyć się, że nie­trzeź­wy klient cze­ka sam w samo­cho­dzie na szo­fe­ra i włą­czy sobie sil­nik, żeby się ogrzać na par­kin­gu. Niestety takie zacho­wa­nie może być już zakwa­li­fi­ko­wa­ne jako usi­ło­wa­nie jaz­dy w sta­nie po spo­ży­ciu i zostać uka­ra­ne tak samo jak­by się rze­czy­wi­ście jecha­ło dro­gą publicz­ną – prze­strze­ga adwo­kat z Kancelarii B‑Legal. Kolejna spra­wa to np. poku­sa wyje­cha­nia same­mu z gara­żu, zanim udo­stęp­ni­my pojazd szo­fe­ro­wi. Absolutnie nie wol­no tego robić – trze­ba po pro­stu zaufać profesjonaliście
od A do Z.

Szofer przy­jeż­dża po odbiór klien­ta na umó­wio­ną godzi­nę wła­snym autem i w towa­rzy­stwie dru­gie­go kie­row­cy, któ­ry jedzie za odtran­spor­to­wy­wa­nym pojaz­dem ze zle­ce­nio­daw­cą w roli pasa­że­ra. Podczas dro­gi mogą zda­rzyć się oczy­wi­ście róż­ne sytu­acje, dla­te­go to waż­ne, że szo­fer ma w razie cze­go pomoc­ni­ka – mówi Łukasz Zgiet.
Przede wszyst­kim trze­ba zaufać szo­fe­ro­wi i zdać się na jego doświad­cze­nie. Na szczę­ście więk­szość klien­tów dosko­na­le to rozu­mie i zacho­wu­je się odpo­wie­dzial­nie. Szofer dba nie tyl­ko o to, by klient doje­chał na miejsce,
ale też, by bez­piecz­nie wszedł do domu. Płatność jest doko­ny­wa­na po usłu­dze – jeśli to nie­moż­li­we, roz­li­cza­my się kolej­ne­go dnia.  Oczywiście może się zda­rzyć, że zamó­wio­na usłu­ga nie zosta­nie zre­ali­zo­wa­na z jakie­goś powo­du – to nasze ryzy­ko, przed któ­rym zabez­pie­cza nas regu­la­min, któ­ry klien­ci muszą zaakceptować.

Adwokat Katarzyna Bórawska zwra­ca uwa­gę, że alko­hol dzia­ła na ludzi w bar­dzo róż­ny spo­sób, pod­czas prze­jaz­dów z szo­fe­rem nale­ży więc zacho­wy­wać się jak naj­spo­koj­niej, by unik­nąć nie­po­trzeb­nych pro­ble­mów. W razie wystą­pie­nia nie­prze­wi­dzia­nych oko­licz­no­ści, fakt, że spo­ży­wa­li­śmy alko­hol z całą pew­no­ścią będzie sta­no­wić poważ­ne obcią­że­nie, szcze­gól­nie jeśli dana sytu­acja będzie wyma­ga­ła inter­wen­cji poli­cji – wyja­śnia ekspertka.

Przy tym pierw­szym roz­wią­za­niu może­my jed­nak liczyć na wię­cej – bez­pie­czeń­stwo, swo­bo­dę, dyskrecję
i kom­fort. Bezpieczeństwo i dys­kre­cja są dla nas naj­waż­niej­sze – pod­kre­śla Łukasz Zgiet. Nigdy nie ujaw­nia­my, kogo, gdzie i z kim wozi­my, zapew­nia­my pouf­ność, budu­je­my zaufa­nie klien­ta. W rękach szo­fe­ra nie leży bowiem tyl­ko odpo­wie­dzial­ność za samo­chód, ale rów­nież za same­go zamawiającego

Autobania.pl

Uwielbiamy życie, samochody, emocje i zapach benzyny, a ostatnio nawet samochody elektryczne. Znajdziesz nas w większych miastach Polski.
Pracujemy z ogromną pasją i robimy to z zaangażowaniem i sercem, tysiące godzin spędzonych za kierownicą są dla nas przyjemnością. Tak jak Ty lubimy się bawić i kochamy wolność. Stanowimy przyjacielski zespół, który rozumie się bez słów i dba o to abyś bezpiecznie wracał z każdej imprezy niezależnie czy jesteś w Poznaniu, Wrocławiu, Katowicach, Częstochowie, Łodzi, Trójmieście czy w Warszawie.

Adwokat Katarzyna Bórawska ukończyła studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji UMK w Toruniu, gdzie między innymi reprezentowała swój uniwersytet w międzynarodowym konkursie prawniczym Philip C. Jessup International Law Moot Court Competition. Następnie odbyła staż w Ambasadzie RP w Waszyngtonie. Po ukończeniu studiów w związku z zainteresowaniami dotyczącymi polityki zagranicznej odbyła staż w Parlamencie Europejskim w Brukseli gdzie uczestniczyła w pracach m.in. Komisji Spraw Zagranicznych (AFET) oraz Podkomisji Bezpieczeństwa i Obrony (SEDE). Aplikację adwokacką ukończyła
w Okręgowej Radzie Adwokackiej w Toruniu, którą zakończyła pozytywnym złożeniem egzaminu adwokackiego, z najlepszym wynikiem na roku i wpisem
na listę adwokatów, prowadzoną przez Okręgową Radę Adwokacką w Toruniu. Obecnie adwokat Katarzyna Bórawska zajmuje się przede wszystkim prawem rodzinnym, karnym i gospodarczym. Posiada szczególne doświadczenie w zakresie procedury cywilnej i strategii sądowej. Obecnie prowadzi kompleksową obsługę zagranicznych podmiotów korporacyjnych, reprezentuje też wielu obcokrajowców w postępowaniach sądowych na terenie naszego kraju.
Biegle mówi w języku angielskim oraz w stopniu podstawowym komunikuje się po flamandzku.Kontakt dla mediów: Karina Grygielska: k.grygielska@agencjafaceit.pl / +48 510 139 575

Co się stanie z majątkiem kultowej marki Hermes?

11 grudzień, 2023

Ostatnie donie­sie­nia medial­ne wska­zu­ją, że Nicolas Puech – pra­wnuk zało­ży­cie­la kul­to­wej mar­ki Hermès pla­nu­je prze­ka­zać część swo­je­go wiel­kie­go mająt­ku swo­je­mu ogrod­ni­ko­wi. W tym celu zamie­rza adop­to­wać 51-letniego męż­czy­znę, mimo że deka­dę wcze­śniej zobo­wią­zał się prze­ka­zać pie­nią­dze szwaj­car­skiej fundacji.

W przy­pad­ku słyn­ne­go domu mody Hermès, zna­ne­go m.in. z pro­duk­cji tore­bek, rodzin­ny biznes
nie będzie kon­ty­nu­owa­ny przez potom­ków ory­gi­nal­nych zało­ży­cie­li. Taka jest osta­tecz­na decy­zja, któ­rą pod­jął Nicolas Puech, któ­ry w tej chwi­li decy­du­je o dal­szych losach mająt­ku. O komen­tarz w tej spra­wie popro­si­li­śmy dr Małgorzatę Rejmer z Kancelarii Finansowej LEX

Historia domu mody Hermès poka­zu­je, że przy­szli spad­ko­daw­cy mogą zmie­niać decy­zję w spra­wie swo­je­go mająt­ku dość swo­bod­nie – zauwa­ża dr Małgorzata Rejmer. Chociaż spa­dek mia­ła dostać fun­da­cja, osta­tecz­nie spad­ko­bier­cą zosta­nie… ogrod­nik! Jak widać, tak dłu­go, jak mają­tek pozostaje
w rękach osób fizycz­nych, nie moż­na mieć żad­nej pew­no­ści co do losu tego mająt­ku.  Dodatkowo war­to też zauwa­żyć, że życze­nie spad­ko­daw­cy, aby mają­tek pozo­stał w rękach naj­bliż­szej rodzi­ny, nie zawsze jest sza­no­wa­ny przez fak­tycz­nych spadkobierców.

Zdaniem eks­pert­ki opi­sy­wa­na sytu­acja może doty­czyć zarów­no ogrom­nych spad­ków, wyno­szą­cych np. 10 mld dola­rów spad­ku, czy mniej­szych, np. o war­to­ści 100 tys. zło­tych. Wniosek z tego taki, że zasa­dy suk­ce­sji w rodzi­nach biz­ne­so­wych nale­ży zapla­no­wać i wdro­żyć za życia nesto­ra, czy­li twór­cy biz­ne­su – uwa­ża eks­pert­ka. Im dal­sze jest pokre­wień­stwo (dziec­ko – wnuk – pra­wnuk – pra­pra­wnuk itd.), tym trud­niej liczyć na posza­no­wa­nie woli i inte­re­su rodziny. 

Pytanie, czy moż­na zara­dzić podob­nym sytu­acjom? Zdecydowanie tak, takim roz­wią­za­niem jest fun­da­cja rodzin­na – pod­su­mo­wu­je Małgorzata Rejmer z Kancelarii Finansowej LEX. Majątek rodzin­ny sta­je się wte­dy wła­sno­ścią fun­da­cji rodzin­nej. Rodzina może z nie­go korzy­stać zgod­nie z wolą fun­da­to­ra czę­sto w bar­dzo sze­ro­kim zakre­sie, a fun­da­cja chro­ni jed­no­cze­śnie przed nie­kon­tro­lo­wa­nym „wypły­wem” mająt­ku poza krąg rodzi­ny. Gdyby Pan Nicholas Puech zde­cy­do­wał się na takie roz­wią­za­nie, ogrod­nik nie dostał­by spad­ku, ale mógł­by korzy­stać z czę­ści mająt­ku, jeśli sta­tut fun­da­cji prze­wi­dy­wał­by taką opcję. To zasad­ni­cza róż­ni­ca korzy­stać, a mieć pra­wo własności. 

Ekspertka z Kancelarii LEX pod­kre­śla, że w Polsce mamy już nasze rodzi­me fun­da­cje rodzin­ne, któ­re są for­mą „skarb­ca rodzin­ne­go” i chro­nią przed przy­pad­ko­wym trans­fe­rem mająt­ku. Bardzo dobra wia­do­mość jest więc taka, że rodzi­nom i fir­mom, któ­re sko­rzy­sta­ją z takie­go roz­wią­za­nia nie gro­zi więc casus ogrodnika.

Kancelaria Finansowa LEX – kan­ce­la­ria prawno-konsultingowa zaj­mu­ją­ca się doradz­twem biz­ne­so­wym, finansowym
i praw­nym, spe­cja­li­zu­ją­ca się m.in.: w suk­ce­sji biz­ne­su oraz bie­żą­cej obsłu­dze firm rodzin­nych. https://kf-lex.pl
Kontakt dla mediów: Karina Grygielska, Agencja Face It, e‑mail: k.grygielska@agencjafaceit.pl, tel. +48 510 139 575

FRANKOWE TRZĘSIENIE ZIEMI DLA BANKÓW? CZY PRZEDAWNIENIE DEFINITYWNIE POGRĄŻY SEKTOR BANKOWY

04 grudzień, 2023

Grudzień 2023 roku będzie prze­ło­mo­wy dla całe­go śro­do­wi­ska fran­ko­we­go i bankowego
w Polsce. TSUE wyda bowiem 2 wyro­ki w pol­skich spra­wach fran­ko­wych, któ­re odpo­wie­dzą na klu­czo­we pyta­nia doty­czą­ce roz­li­czeń kre­dy­to­bior­ców z ban­ka­mi. W mojej oce­nie zaraz po wyro­ku w spra­wie Państwa Dziubak z paź­dzier­ni­ka 2019 roku
i tego­rocz­nym czerw­co­wym wyro­ku dot. wyna­gro­dze­nia za korzy­sta­nie z kapi­ta­łu, gru­dnio­we wyro­ki TSUE powin­ny osta­tecz­nie roz­wią­zać pro­blem kre­dy­tów frankowych. 

Sprawa C‑140/22, wyrok TSUE 7 grud­nia 2023 roku. 

Pierwszy wyrok usły­szy­my już 7 grud­nia w spra­wie C‑140/22, w któ­rej Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie zadał 4 pyta­nia pre­ju­dy­cjal­ne. Pytanie pierwsze
i trze­cie odno­szą się do oświad­czeń o skut­kach nie­waż­no­ści umo­wy kre­dy­tu, któ­re pol­scy Frankowicze od dłuż­sze­go już cza­su są zobo­wią­za­ni skła­dać (pisem­nie lub ust­nie) przed sądem, aby potwier­dzić swo­ją wolę uzna­nia umo­wy kre­dy­tu za nie­waż­ną. Jest to prak­ty­ka pol­skich sądów powszech­nych, któ­ra sta­no­wi pokło­sie uchwa­ły Sądu Najwyższego z 7 maja 2021 roku, sygn. akt III CZP 6/21, w któ­rej to zosta­ła stwo­rzo­na kon­cep­cja „bez­sku­tecz­no­ści zawie­szo­nej”. Oznacza to, że dopó­ki kre­dy­to­bior­ca nie potwier­dzi przed sądem, że chce uzna­nia jego umo­wy za nie­waż­ną, taka umo­wa jest nie­ja­ko sku­tecz­na do chwi­li zło­że­nia oświad­cze­nia. Oczywiście taka kon­struk­cja nie ma nic wspól­ne­go z prze­pi­sa­mi postępowania
i Kodeksu cywil­ne­go, ale jest nie­ja­ko „furt­ką” do zasą­dza­nia kre­dy­to­bior­com odse­tek za opóź­nie­nie za krót­szy okres, czy­li wła­śnie od takie­go oświad­cze­nia, a nie od dorę­cze­nia odpi­su pozwu do ban­ku. W efek­cie kre­dy­to­bior­ca może na tym stra­cić kil­ka­dzie­siąt a cza­sa­mi nawet kil­ka­set tysię­cy zło­tych. Na szczę­ście, nie wszyst­kie sądy sto­su­ją kon­cep­cję „bez­sku­tecz­no­ści zawie­szo­nej” i w mojej oce­nie sta­no­wi­sko TSUE moc­no zre­wi­du­je na korzyść kre­dy­to­bior­ców tę kon­cep­cję, stwo­rzo­ną na potrze­by tzw. spraw frankowych.

Z kolei odpo­wiedź na pyta­nie 2 jest klu­czo­wa dla sek­to­ra ban­ko­we­go. TSUE zaj­mie bowiem sta­no­wi­sko, od kie­dy nale­ży liczyć ter­min przedaw­nie­nia rosz­cze­nia o zwrot kapitału,
a kon­kret­nie czy ter­min te powi­nien być liczo­ny od momen­tu zło­że­nia przez kre­dy­to­bior­cę oświad­cze­nia o tym, że chce on, aby jego umo­wa kre­dy­tu zosta­ła uzna­na przez sąd za nie­waż­ną. Jeżeli TSUE uzna, że licze­nie przedaw­nie­nia od tego ter­mi­nu jest cał­ko­wi­cie błęd­ne i powi­nien być on liczo­ny cho­ciaż­by od dorę­cze­nia odpi­su pozwu do ban­ku, to sek­tor ban­ko­wy znaj­dzie się w ogrom­nych tara­pa­tach. Może się bowiem oka­zać, że w wie­lu przy­pad­kach rosz­cze­nie ban­ku o zwrot kapi­ta­łu będzie przedaw­nio­ne i bank nie będzie się mógł sku­tecz­nie doma­gać od kre­dy­to­bior­cy jego zwrotu.

W odnie­sie­niu do pyta­nia 4 TSUE ma odpo­wie­dzieć, czy w przy­pad­ku uzna­nia umo­wy kre­dy­tu za nie­waż­ną kre­dy­to­bior­ca ma pra­wo żądać zwro­tu wszyst­kich wpła­co­nych do ban­ku kwot z tytu­łu rat kapi­ta­ło­wo – odset­ko­wych, pro­wi­zji, innych opłat i kosz­tów, czy też jego żąda­nie powin­no być obni­żo­ne o war­tość odse­tek kapi­ta­ło­wych, któ­re przy­słu­gi­wa­ły­by ban­ko­wi od kre­dy­to­bior­cy, gdy­by umo­wa kre­dy­tu hipo­te­tycz­nie była waż­na. Z moje­go punk­tu widze­nia TSUE nie dopu­ści takiej moż­li­wo­ści, ponie­waż było­by to w oczy­wi­sty spo­sób sprzecz­ne z prze­pi­sa­mi Dyrektywy 93/13 i pol­ski­mi prze­pi­sa­mi w zakre­sie rosz­czeń kon­dyk­cyj­nych opar­tych o prze­pi­sy o bez­pod­staw­nym wzbo­ga­ca­niu. 

Sprawa C‑28/22, wyrok TSUE 14 grud­nia 2023 roku. 

Równo tydzień póź­niej, czy­li 14 grud­nia 2023 roku, TSUE wyda wyrok w kolej­nej spra­wie zare­je­stro­wa­nej pod sygn. akt C – 28/22, w któ­rej Sąd Okręgowy w Warszawie zadał
5 kolej­nych pytań prejudycjalnych.

W pyta­niu 1 TSUE ponow­nie pochy­li się nad rosz­cze­nia­mi ban­ku o zwrot kapi­ta­łu i ter­mi­nem licze­nia przedaw­nie­nia takich rosz­czeń. Polski sąd zasta­na­wia się, czy takie przedaw­nie­nie nale­ży liczyć od momentu:

1. zgło­sze­nia przez kre­dy­to­bior­cę rosz­czeń lub zarzu­tów opar­tych o nie­do­zwo­lo­ny cha­rak­ter posta­no­wień umow­nych (czy­li de fac­to od dorę­cze­nia wezwa­nia lub odpi­su pozwu do banku),
2. zło­że­nia przez kre­dy­to­bior­cę oświad­cze­nia o świa­do­mo­ści skut­ków nie­waż­no­ści jego umo­wy kredytu,
3. poucze­nia kre­dy­to­bior­cy przez sąd o kon­se­kwen­cjach nie­waż­no­ści umo­wy kredytu,
4. czy też od momen­tu wyda­nia prze sąd pra­wo­moc­ne­go wyroku.

Co do pyta­nia 2, to TSUE ma zająć sta­no­wi­sko czy bank – mając świa­do­mość, że w pro­po­no­wa­nych przez nie­go klien­tom umo­wach znaj­du­ją się klau­zu­le nie­do­zwo­lo­ne – powi­nien cze­kać na oświad­cze­nie kre­dy­to­bior­cy o skut­kach nie­waż­no­ści, czy może jed­nak wcze­śniej powi­nien pod­jąć jakieś dzia­ła­nie, cho­ciaż­by poprzez wysto­so­wa­nie do kre­dy­to­bior­cy wezwa­nia do zapła­ty lub zapy­ta­nia o to, czy chce, aby umo­wa była waż­na. Odpowiedź TSUE na to pyta­nie będzie mia­ła ogrom­ne prze­ło­że­nie na kwe­stię ter­mi­nu przedaw­nie­nia rosz­czeń ban­ków o zwrot kapi­ta­łu. Zgodnie bowiem z art. 120 § 1 k.c. dla począt­ku bie­gu ter­mi­nu przedaw­nie­nia rosz­czeń przed­się­bior­cy istot­ne jest, kie­dy mógł wezwać kon­su­men­ta do zwro­tu świad­cze­nia. W przy­pad­ku bra­ku takich dzia­łań ze stro­ny ban­ku powin­no mieć to prze­ło­że­nie wła­śnie na począ­tek bie­gu ter­mi­nu przedaw­nie­nia i poten­cjal­ne usta­le­nie, że do przedaw­nie­nia rosz­czeń ban­ku doszło. Tak samo zresz­tą, jak ma to miej­sce w przy­pad­ku kre­dy­to­bior­ców, co do któ­rych zgod­nie z orzecz­nic­twem TSUE (wyrok RSUE z 8 wrze­śnia 2022 roku, spra­wy połą­czo­ne C‑80/21 – C‑82/21) ter­min przedaw­nie­nia jest liczo­ny od momen­tu, w któ­rym kon­su­ment powziął wie­dzę o wadli­wo­ści zawar­tej z ban­kiem umo­wy kre­dy­tu. Zdaniem pol­skie­go sądu przy takim roz­wią­za­niu obie stro­ny umo­wy kre­dy­tu mia­ły­by obo­wią­zek pod­ję­cia dzia­łań zmie­rza­ją­cych do ochro­ny swo­ich praw, wte­dy, kie­dy racjo­nal­nie oce­nia­ne oko­licz­no­ści spra­wy wska­zy­wa­ły­by na ist­nie­nie takiej koniecz­no­ści. Wszelkie zanie­cha­nia skut­ko­wa­ły­by nato­miast powsta­niem moż­li­wo­ści przedaw­nie­nia rosz­czeń restytucyjnych.

Pytanie 3 tak­że doty­czy kwe­stii przedaw­nie­nia, przy czym doty­czy wprost powią­za­nia ter­mi­nu przedaw­nie­nia kre­dy­to­bior­cy i ban­ku. Polski sąd pyta TSUE, czy ter­min przedaw­nie­nia rosz­czeń kre­dy­to­bior­cy może roz­po­cząć swój bieg wcze­śniej niż ter­min przedaw­nie­nia rosz­cze­nia ban­ku powo­łu­jąc się na przy­pad­ku, w któ­rych cześć rosz­czeń kon­su­men­ta przedaw­ni­ła się zanim zde­cy­do­wał się pozwać bank. Wydaje się, że TSUE w odpo­wie­dzi wska­że, że wzglę­dy sku­tecz­no­ści ochro­ny kon­su­men­ta przy­zna­nej Dyrektywą 93/13 naka­zu­ją przy­ję­cie, że bieg ter­mi­nu przedaw­nie­nia rosz­czeń kre­dy­to­bior­cy nie może się roz­po­cząć przed wezwa­niem ban­ku do zapła­ty, zło­że­niem pozwu przez kre­dy­to­bior­cę, zło­że­niem oświad­cze­nia o świa­do­mo­ści skut­ków nie­waż­no­ści, poucze­niem przez sąd czy wresz­cie wyda­niem pra­wo­moc­ne­go wyro­ku w spra­wie dane­go klien­ta, co wpi­su­je się w sys­tem ochro­ny kon­su­menc­kiej, gwa­ran­to­wa­ny przez prze­pi­sy i insty­tu­cje unijne.

W pyta­niach 4 i 5 powin­ni­śmy uzy­skać odpo­wiedź na zasad­ność pono­sze­nia przez bank zarzu­tu zatrzy­ma­nia i wpływ takie­go zarzu­tu na nali­cza­nie odse­tek za opóź­nie­nie należ­nych kre­dy­to­bior­com od ban­ków. Zarzut zatrzy­ma­nia spro­wa­dza się do tego, że bank zabez­pie­cza się na wypa­dek wygra­nia przez kre­dy­to­bior­cę spra­wy sądo­wej i zastrze­ga sobie, że doko­na roz­li­cze­nia z kre­dy­to­bior­cą tyl­ko wte­dy, jeże­li ten kre­dy­to­bior­ca zaofia­ru­je mu lub zabez­pie­czy zwrot kwo­ty udo­stęp­nio­ne­go kapi­ta­łu. W prak­ty­ce ozna­cza to nie­uza­sad­nio­ne prze­nie­sie­nie na kre­dy­to­bior­cę kon­su­men­ta cię­ża­ru doko­ny­wa­nia roz­li­cze­nia mimo wygra­ne­go pro­ce­su sądo­we­go z ban­kiem. Ponadto uwzględ­nie­nie zarzu­tu zatrzy­ma­nia powo­du­je zatrzy­ma­nie nali­cza­nia odse­tek za opóź­nie­nie należ­nych Frankowiczowi od ban­ku, co jest powszech­ną prak­ty­ką cho­ciaż­by w ape­la­cji war­szaw­skiej. TSUE ma odpo­wie­dzieć, czy takie dzia­ła­nie jest zasadne.

Podsumowanie

Nie ule­ga wąt­pli­wo­ści, że jeże­li TSUE w obu tych spra­wach wyda korzyst­ne dla Frankowiczów wyro­ki, to spo­ry w tzw. spra­wach fran­ko­wych wej­dą na zupeł­nie inny poziom, a kre­dy­to­bior­cy zyska­ją potęż­ną broń. Sektor ban­ko­wy może mieć uza­sad­nio­ne oba­wy, że rosz­cze­nia o zwrot kapi­ta­łu w nie­któ­rych przy­pad­kach mogą zostać uzna­ne za przedaw­nio­ne, szcze­gól­nie w spra­wach, gdzie pozwy zosta­ły wnie­sio­ne do sądów kil­ka lat temu. Jako praw­nik od lat zaj­mu­ją­cy się tą tema­ty­ką mogę śmia­ło stwier­dzić, że może nas cze­kać fran­ko­we trzę­sie­nie zie­mi. Oczekuję tak­że na roz­strzy­gnię­cie kwe­stii zasad­no­ści sto­so­wa­nia zarzu­tu zatrzy­ma­nia oraz rosz­czeń odset­ko­wych, ponie­waż z punk­tu widze­nia kre­dy­to­bior­ców mają one rów­nie istot­ne zna­cze­nie jak samo przedawnienie.