Image

W celu uzyskania dodatkowych informacji na temat naszych projektów prosimy o kontakt.

Joanna Adamiak
Bagatela 10 lok. 31
00-585 Warszawa
 
j.adamiak@agencjafaceit.pl +48 607 373 167
+48 22 241 12 36

Biuro prasowe

Joanna Adamiak by Joanna Adamiak

Przeżyj (Wielki)Post inaczej, czyli jak pościć bezpiecznie i świadomie

24 luty, 2023

22 lute­go zaczę­li­śmy Wielki Post – nie­zwy­kle waż­ny czas według kalen­da­rza litur­gicz­ne­go w Kościele Katolickim, mają­cy przy­go­to­wać nas do obcho­dów świąt Wielkiej Nocy. Podejmujemy w tym cza­sie wie­le posta­no­wień o odmó­wie­niu sobie jakiejś przy­jem­no­ści i trak­tu­je­my to przede wszyst­kim jako ćwi­cze­nie ducho­we. Post jed­nak nie jest prak­ty­ką jedy­nie dla osób wie­rzą­cych, a jego począt­ki się­ga­ją dale­ko do naj­star­szych zna­nych nam cywi­li­za­cji stwo­rzo­nych przez czło­wie­ka. Stanowić może nie tyl­ko dosko­na­łe ćwi­cze­nie ducho­we, ale rów­nież ratu­nek dla nasze­go zmę­czo­ne­go zachod­nim sty­lem życia cia­ła… Pościć moż­na same­mu, ale war­to tak­że roz­wa­żyć dołą­cze­nie do gru­py osób, któ­re poszczą wspól­nie w tym samym cza­sie, aby móc wspie­rać się wza­jem­nie i wymie­niać doświad­cze­niem z oso­ba­mi, któ­re prze­ży­wa­ją to samo. Jedną z takich grup zrze­sza Odmładzanie na surowo…

Wokół poszcze­nia naro­sło wie­le kon­tro­wer­sji, powsta­ło spo­ro szu­mu infor­ma­cyj­ne­go i jed­no­cze­śnie poja­wi­ło się mnó­stwo infor­ma­cji szko­dli­wych czy też po pro­stu nie­praw­dzi­wych. Faktem jest, że okre­so­wy post może mieć wspa­nia­ły wpływ na nasze cia­ło i umysł. Szkodliwym kłam­stwem nato­miast jest prze­ko­na­nie, że moż­na go bez­piecz­nie robić bez przy­go­to­wa­nia men­tal­ne­go i fizycz­ne­go – w tym przy­pad­ku prze­pro­wa­dze­nie całe­go postu bez nie­szczę­śli­wych wypad­ków będzie ist­nym cudem – komen­tu­je Mariusz Budrowski, twór­ca pro­jek­tu Odmładzanie na surowo.

Przygotowanie do postu

Absolutnie naj­waż­niej­szym aspek­tem każ­de­go rodza­ju postu – nie­za­leż­nie od tego czy decy­du­je­my się na post wod­ny, suchy, opar­ty o soki warzyw­ne, post warzywno-owocowy dr Dąbrowskiej czy po pro­stu odma­wia­my sobie jakie­goś kon­kret­ne­go pro­duk­tu (sło­dy­czy, alko­ho­lu, mię­sa) – jest przy­go­to­wa­nie men­tal­ne do cze­ka­ją­ce­go nas wyzwania.

Należy zasta­no­wić się, dla­cze­go to robi­my i dla kogo oraz jakich efek­tów ocze­ku­je­my. Warto też posta­wić sobie kon­kret­ny cel – może to być zgu­bie­nie kilo­gra­mów, popra­wie­nie para­me­trów w wyni­kach krwi, zmniej­sze­nie, czy zli­kwi­do­wa­nie zmian skór­nych. Polecam też przede wszyst­kim, aby prak­ty­ko­wa­nie postu było wyjąt­ko­wym cza­sem w Twoim życiu, któ­ry poświę­cisz wła­śnie dla sie­bie. Nie powi­nie­neś zatem być w tym cza­sie nad­mier­nie pochło­nię­ty życiem innych, życiem zewnętrz­nym. Celem postu powin­no być zaj­rze­nie do wewnątrz, zarów­no we wła­sne cia­ło jak i ducha. Jeżeli moty­wa­cja będzie wła­ści­wa, efek­ty będą znacz­nie lep­sze niż gdy­byś miał ten czas spę­dzić sku­pia­jąc się na tym, co cię omi­ja zamiast na tym, co zysku­jesz – radzi Mariusz Budrowski, któ­ry od lat prak­ty­ku­je posty oraz poma­ga innym je prze­cho­dzić za pośred­nic­twem pro­jek­tu Odmładzanie na suro­wo, i doda­je: – W kwe­stii fizycz­ne­go przy­go­to­wa­nia do postu war­to przed, przy­naj­mniej na kil­ka dni wcze­śniej odsta­wić cał­ko­wi­cie mię­so i jak naj­mniej jeść pokar­mów prze­two­rzo­nych prze­my­sło­wo. Polecam ser­decz­nie, aby wypeł­nić jadło­spis taki­mi rze­cza­mi jak szej­ki, świe­żo wyci­ska­ne soki i suro­we jedze­nie. Wówczas sam post będzie dla orga­ni­zmu i jego nawy­ków znacz­nie mniej­szym szokiem.

Przebieg postu

Jeżeli przy­stę­pu­jesz do postu po raz kolej­ny zapew­ne już wiesz „z czym to się je”. Jeżeli to twój pierw­szy raz, musisz wie­dzieć, że post (zwłasz­cza ten cał­ko­wi­ty pod­czas któ­re­go pije­my wyłącz­nie wodę) to okres, w któ­rym nasz orga­nizm prze­cho­dzi duże zmia­ny, a jed­no­cze­śnie (mimo bra­ków pro­ce­sów tra­wien­nych) inten­syw­nie pra­cu­je. Możesz zatem odczu­wać róż­ne, dosyć spe­cy­ficz­ne dole­gli­wo­ści czy ampli­tu­dę ener­ge­tycz­ną w swo­im cie­le (raz ogrom ener­gii i poczu­cie, że jesteś w sta­nie prze­no­sić góry a raz kom­plet­ne opad­nię­cie z sił). Prawdopodobne są rów­nież bóle gło­wy, katar czy okre­so­we odna­wia­nie się sta­rych dole­gli­wo­ści lub nasi­le­nie obec­nych. Będą to jed­nak wyłącz­nie chwi­lo­we tzw. „kry­zy­sy ozdro­wień­cze”. Troszkę w myśl popu­lar­ne­go powie­dze­nia: „aby się polep­szy­ło musi się naj­pierw pogor­szyć”. Z jed­nej stro­ny waż­ne jest, aby pozo­sta­wać w tym cza­sie w ruchu, upra­wiać regu­lar­ną aktyw­ność fizycz­ną. Z dru­giej stro­ny nie nale­ży się for­so­wać. Zaleca się zatem w tym okre­sie przede wszyst­kim spa­ce­ry, spo­koj­niej­sze i lżej­sze odmia­ny jogi czy też pływanie.

Aby efek­tyw­niej przejść post możesz zasto­so­wać lewa­ty­wę jako spo­sób przy­go­to­wa­nia oraz ele­ment wspo­ma­ga­ją­cy post w trak­cie. Dobrym pomy­słem jest rów­nież, jeśli masz taką moż­li­wość, korzy­sta­nie z sau­ny czy cie­płych kąpie­li w roz­two­rze wody z solą Epsom (dostęp­ną w apte­kach). Wspomagająco zadzia­ła rów­nież płu­ka­nie ust ole­jem koko­so­wym – pomo­że to mię­dzy inny­mi na poja­wia­ją­ce się w trak­cie poszcze­nia nie­przy­jem­ny osad i zapach w ustach – tłu­ma­czy Mariusz Budrowski.

Zachęcam cię jed­no­cze­śnie rów­nież do tego, abyś nie pościł sam. 25 lute­go w spo­łecz­no­ści Odmładzanie na suro­wo po raz kolej­ny rusza wspól­ny post wod­ny. Do akcji rok temu przy­łą­czy­ło się ponad 20 tysię­cy osób. Razem obser­wo­wa­li­śmy zmia­ny i moty­wo­wa­li­śmy się w posta­no­wie­niach w ocze­ki­wa­niu celów. Przyłączenie się do innych osób w tym samym dzia­ła­niu może pozy­tyw­nie wpły­nąć na two­ją moty­wa­cję i wyni­ki, a tak­że wspo­mo­że cię infor­ma­cyj­nie w razie jakich­kol­wiek wąt­pli­wo­ści czy nie­po­ko­jów – doda­je Mariusz Budrowski, zapra­sza­jąc do wzię­cia udzia­łu w wyzwa­niu Postu Wodnego.

Wychodzenie z postu

Ważnym ele­men­tem postu jest wycho­dze­nie z nie­go. Niezależnie od rodza­ju postu, jaki pod­ję­li­śmy, pamię­ta­jąc o naszych celach, wychodź­my z ogra­ni­czeń powo­li i roz­sąd­nie. Absolutnie nie rzu­caj­my się od razu na sta­łe jedze­nie i na pro­duk­ty, któ­re spe­cjal­nie przed postem odsta­wia­li­śmy. Może to spo­wo­do­wać nawrót wszyst­kich dole­gli­wo­ści, któ­re uda­ło nam się zwal­czyć dzię­ki gło­dów­ce, poja­wie­nie się nowych, ponow­ny przy­rost wagi i inne nega­tyw­ne skut­ki takie jak roz­strój żołądka.

Z tego rów­nież powo­du waż­ne jest men­tal­ne przy­go­to­wa­nie do postu – jeśli wiesz, po co to robisz, łatwiej będzie ci nie tyl­ko wytrwać, ale rów­nież zacząć po poście i pro­ce­sie oczysz­cza­nia zdrow­szy tryb życia…

Efekty postu

Do efek­tów pra­wi­dło­wo prze­pro­wa­dzo­ne­go postu (np. wod­ne­go czy warzywno-owocowego) nale­żą mię­dzy inny­mi: likwi­da­cja (przy­naj­mniej czę­ścio­wa) sta­nów zapal­nych i zła­go­dze­nie dole­gli­wo­ści bólo­wych. Poprawi się rów­nież funk­cjo­no­wa­nie ukła­du odpor­no­ścio­we­go, cia­ło przej­dzie pro­ces oczysz­cza­nia się ze zło­gów nagro­ma­dzo­nych w prze­szło­ści. Post może mieć ogrom­ny wpływ na cof­nię­cie się obja­wów typo­wych dla cho­rób cywi­li­za­cyj­nych, auto­im­mu­no­lo­gicz­nych oraz jedze­nio­za­leż­nych takich jak: cukrzy­ca, łusz­czy­ca, reu­man­to­idal­ne zapa­le­nie sta­wów czy ato­po­we zapa­le­nie skó­ry. Nastąpi tak­że utra­ta nad­pro­gra­mo­wych kilo­gra­mów, cho­ciaż jest to zale­d­wie efekt ubocz­ny przy wszyst­kich innych korzy­ściach, któ­ry pozwo­li ci poczuć się lżej…

Przeciwwskazania do postu

Dobre przy­go­to­wa­nie do postu, zarów­no pod wzglę­dem men­tal­nym jak i fizycz­nym, to pod­sta­wo­wy waru­nek, któ­ry jed­no­cze­śnie eli­mi­nu­je więk­szość prze­ciw­wska­zań do roz­po­czę­cia swo­jej przy­go­dy z poszcze­niem. Jest jed­nak sze­reg scho­rzeń i zabu­rzeń, głów­nie zwią­za­nych z naszą psy­che, któ­re wyklu­cza­ją moż­li­wość cał­ko­wi­cie bez­piecz­ne­go poszcze­nia. Głównym prze­ciw­wska­za­nim są cho­ro­by psy­chicz­nie, szcze­gól­nie te zwią­za­ne z nie­zdro­wą rela­cją z jedze­niem, jak buli­mia czy żar­łocz­ność psychiczna.

Wykluczone jest jed­nak rów­nież poszcze­nie w cią­ży – twój orga­nizm jest w tym cza­sie pod­da­wa­ny wystar­cza­ją­co duże­mu wysił­ko­wi, post nie jest zatem dobrym pomy­słem, zwłasz­cza, że post ma to do sie­bie, że powo­du­je uwal­nia­nie się tok­syn zgro­ma­dzo­nych lata­mi w cie­le do krwi, a ta powę­dru­je wów­czas bez­po­śred­nio do dziec­ka, któ­re nosisz w brzu­chu – oczy­wi­ście ujmu­jąc to w spo­rym uproszczeniu.

Skonsultować się z leka­rzem nale­ży tak­że, kie­dy przyj­mu­je­my róż­ne­go rodza­ju leki np. na krze­pli­wość krwi czy na depre­sję (brak poży­wie­nia przez dłuż­szy czas może zna­czą­co zmie­nić dzia­ła­nie tych substancji).

Pamiętaj zatem, aby dobrze się przy­go­to­wać i mieć odpo­wied­nie wspar­cie, zarów­no w naj­bliż­szych jak i innych oso­bach, któ­re będą pościć jed­no­cze­śnie z tobą!

 

Joanna Adamiak by Joanna Adamiak

FILMY O UKRAINIE W ARTE.TV

23 luty, 2023

24 lute­go 2022 Europa i kra­je NATO sta­nę­ły wobec naj­więk­sze­go wyzwa­nia XXI wie­ku – pierw­szej woj­ny, któ­ra wybu­chła w tym stu­le­ciu na naszym kon­ty­nen­cie. Tego dnia woj­ska rosyj­skie pod przy­kryw­ką „spe­cjal­nej ope­ra­cji woj­sko­wej” naje­cha­ły Ukrainę. Przez ten rok wie­le się zmie­ni­ło: od naszej poli­ty­ki ener­ge­tycz­nej, sytu­acji ekonomiczno-gospodarczej, poprzez nowy wyścig zbro­jeń aż po poczu­cie bez­pie­czeń­stwa i sta­bi­li­za­cji na świe­cie. W związ­ku z pierw­szą rocz­ni­cą wybu­chu woj­ny w Ukrainie bez­płat­ny ser­wis stre­amin­go­wy ARTE.tv przy­go­to­wał aż 8 fil­mów doku­men­tal­nych poświę­co­nych tej tema­ty­ce. Pozwolą one przyj­rzeć się temu kon­flik­to­wi z bli­ska, spoj­rzeć na wyda­rze­nia z innej per­spek­ty­wy, a tak­że odpo­wie­dzieć sobie na pyta­nie „dla­cze­go Ukraina?”. Polscy widzo­wie mogą tak­że obej­rzeć poru­sza­ją­cy serial „Mama”, któ­ry powstał w opar­ciu o praw­dzi­wą historię. 

Polska z racji na swo­je poło­że­nie geo­gra­ficz­ne jest szcze­gól­nie zaan­ga­żo­wa­na w woj­nę w Ukrainie – nasze gra­ni­ce od począt­ku kon­flik­tu prze­kro­czy­ło ponad dzie­więć i pół milio­na osób. Film doku­men­tal­ny „Polska – Ukraina: gra­ni­ca soli­dar­no­ści”, któ­ry  moż­na  obej­rzeć do 23 mar­ca br. pod lin­kiem: https://www.arte.tv/pl/videos/108686–000‑A/polska-ukraina-granica-solidanosci/ opo­wia­da o maso­wym wspar­ciu, jakie­go Polacy udzie­la­ją Ukraińcom, pomi­mo trud­nej i krwa­wej wspól­nej histo­rii. Reżyser fil­mu – Lech Kowalski, któ­re­go rodzi­na ucie­kła z komu­ni­stycz­nej Polski, sta­je się uczest­ni­kiem naj­now­szych wyda­rzeń – jedzie z kon­wo­jem do Ukrainy, cze­ka z uchodź­ca­mi na gra­ni­cy, roz­ma­wia zarów­no z miesz­kań­ca­mi przy­gra­nicz­nych miej­sco­wo­ści, jak i sta­cjo­nu­ją­cy­mi tam żoł­nie­rza­mi NATO. W jego repor­ta­żu widzi­my soli­dar­ność, któ­rą wyka­za­li się Polacy i Polki przyj­mu­ją­cy pod swój dach uchodź­ców, mobi­li­za­cję wiej­skich gospo­dyń, któ­re żywi­ły przy­by­szów, czy odwa­gę kie­row­ców, któ­rzy jeź­dzi­li z kon­wo­ja­mi huma­ni­tar­ny­mi do Ukrainy. Mimo to, wspo­mnie­nia rze­zi wołyń­skiej i duch Bandery są nadal żywe w pol­skiej świa­do­mo­ści. Jakie są nasze gra­ni­ce solidarności?

Kolejny war­ty uwa­gi doku­ment to obraz „Dlaczego Ukraina?”, któ­re­go auto­rem jest słyn­ny fran­cu­ski filo­zof, pisarz i sce­na­rzy­sta fil­mo­wy Bernard-Henri Lévy. Nie bacząc na nie­bez­pie­czeń­stwo, już w pierw­szych dniach woj­ny uda­je się wraz ze swo­ją eki­pą fil­mo­wą do Ukrainy, w samo oko cyklo­nu, epi­cen­trum naj­bar­dziej dra­ma­tycz­nych wyda­rzeń. Film poka­zu­je Kijów i powstań­czą Odessę, gro­zę zamor­do­wa­nych w Buczy, meta­mor­fo­zę pre­zy­den­ta Zełeńskiego i cywi­lów z Borodianki, mia­sto Zaporożec i mozol­ną ochro­nę jego elek­trow­ni ato­mo­wej. Od linii fron­tu do oby­wa­tel­skie­go opo­ru, od spo­tkań z Tymoszenko i Zełeńskim po roz­mo­wy z ano­ni­mo­wy­mi uczest­ni­ka­mi tego bru­tal­ne­go kon­flik­tu, od Majdanu po boha­ter­ską obro­nę tery­to­rium Ukrainy. Bernard-Henri Lévy budu­je obraz tego świa­to­we­go kon­flik­tu i jego ewen­tu­al­nych skut­ków dla Europy. Sfilmował woj­nę w Ukrainie, aby nakło­nić Europę do dzia­ła­nia. Jego przej­mu­ją­cy doku­ment rezo­nu­je jak woła­nie o pomoc, w imię demo­kra­cji i wol­no­ści. Przed woj­ną świat poświę­cał Ukrainie nie­wie­le uwa­gi. Teraz od jej zwy­cię­stwa lub prze­gra­nej zale­żą losy całej Europy. Film jest dostęp­ny do 14 grud­nia pod lin­kiem: https://www.arte.tv/pl/videos/109328–000‑A/dlaczego-ukraina-2022/.

Kolejna pro­po­zy­cja ARTE.TV to poetyc­ki por­tret przed­wo­jen­ne­go Mariupola, mia­sta czer­pią­ce­go bogac­two z hut i kopalń węgla, autor­stwa litew­skie­go reży­se­ra Mantasa Kvedaraviciusa, któ­ry zgi­nął 2 kwiet­nia 2022 roku pod­czas rosyj­skiej inwa­zji na Mariupol. Bohaterem fil­mu jest to poło­żo­ne we wschod­niej Ukrainie mia­sto i jego miesz­kań­cy. To pół­mi­lio­no­we mia­sto, któ­re teraz w 90% jest znisz­czo­ne. W 2016 roku, gdy bom­by spa­da­ły na obrze­ża mia­sta, sta­wa­ło się powo­li jasne, że szy­ku­je się woj­na. Mimo zagro­że­nia życie toczy­ło się tam nor­mal­nym torem, ze swo­imi rado­ścia­mi, miło­ścia­mi i smut­ka­mi, w rytm cer­kiew­nych dzwo­nów oraz przy­jeż­dża­ją­cych i odjeż­dża­ją­cych tram­wa­jów. Młody litew­ski reży­ser Mantas Kvedaravicius, któ­re­go twór­czość obra­ca się wokół figu­ry nie­obec­no­ści i mate­rial­no­ści cia­ła w stre­fach kon­flik­tu, stwo­rzył przej­mu­ją­cy por­tret mia­sta dotknię­te­go kata­stro­fą w cza­sie „rozej­mu”. Druga część fil­mu tego same­go auto­ra, „Mariupol 2” w 2022 roku zdo­by­ła wyróż­nie­nie na festi­wa­lu w Cannes oraz Europejską Nagrodę Filmową za naj­lep­szy film doku­men­tal­ny. Film moż­na zoba­czyć do 6 kwiet­nia pod lin­kiem: https://www.arte.tv/pl/videos/067103–000‑A/mariupol/  .

ARTE.TV przy­go­to­wa­ło dla swo­ich widzów tak­że opar­ty na fak­tach, przej­mu­ją­cy serial, któ­ry opo­wia­da histo­rię Niny Petrivny, chi­rurż­ki z Żytomierza. Jej syn zagi­nął pod­czas woj­ny, a ona posta­na­wia go odna­leźć za wszel­ką cenę, dla­te­go wyru­sza do oku­po­wa­ne­go Donbasu. Pomimo prze­ciw­no­ści losu, ota­cza­ją­cej jej śmier­ci i zdra­dy, nie pod­da­je się, a nawet posta­na­wia ura­to­wać inne życie… Kobieta bie­rze pod opie­kę rosyj­skie­go chłop­ca, poka­zu­jąc, że życie dziec­ka ma nad­rzęd­ną war­tość, a miłość i chęć nie­sie­nia pomo­cy prze­zwy­cię­ża mro­ki woj­ny. Serial „Mama” moż­na oglą­dać pod lin­kiem https://www.arte.tv/pl/videos/110709–001‑A/mama‑1–4/ do 3 kwietnia.

 

 

 

Joanna Adamiak by Joanna Adamiak

Czy tym razem uda jej się przeżyć? Przekleństwo ocalałej w najnowszej książce Lisy Jackson!

22 luty, 2023

To już dwa­dzie­ścia lat po tra­gicz­nych wyda­rze­niach, z któ­rych tyl­ko ona uszła cało. Jednak po dwóch deka­dach spo­ko­ju prze­szłość powra­ca i nie daje o sobie zapo­mnieć. Czy Karze uda się unik­nąć śmier­ci po raz kolej­ny? Co tym razem przy­go­to­wa­ła dla nas autor­ka best­sel­le­ro­wej „Paranoi”? Premiera Skarpy Warszawskiej już 22 lute­go, a nie­dłu­go, w czte­rech pol­skich mia­stach, będzie moż­na zna­leźć Tą, któ­ra prze­ży­ła…

W tym prze­bie­gle zmien­nym, prze­ra­ża­ją­cym thril­le­rze osie­ro­co­na dziew­czy­na, oca­la­ła z bru­tal­nej, rodzin­nej masa­kry musi odkryć strasz­li­wą praw­dę o nocy, któ­ra pozo­sta­wi­ła ją na zawsze nazna­czo­ną. Czy śmierć posta­no­wi­ła po nią wró­cić? Ta, któ­ra prze­ży­ła to trzy­ma­ją­cy w napię­ciu thril­ler, któ­ry przy­ku­wa uwa­gę od pierw­szej stro­ny i trzy­ma w napię­ciu do ostat­niej kropki.

Przekleństwo oca­la­łej

Dla wszyst­kich była tą, któ­rej uda­ło się prze­żyć, a sła­wa oca­la­łej nie przy­no­si­ła ulgi, wręcz prze­ciw­nie, cią­ży­ła jej niczym nie­śmier­tel­ne pięt­no. Osierocona w wie­ku sied­miu lat w wyni­ku prze­ra­ża­ją­ce­go, mor­der­cze­go sza­łu w rodzin­nym dom­ku w Oregonie, Kara McIntyre wciąż szu­ka swo­jej nor­mal­no­ści. Niestety po dwu­dzie­stu latach względ­ne­go spo­ko­ju prze­szłość wra­ca. Jonas, brat dziew­czy­ny, ska­za­ny za mor­der­stwa, wycho­dzi na wol­ność i nadal sta­ra się prze­ko­nać świat o swo­jej niewinności.

Okrągła rocz­ni­ca tra­ge­dii oraz zwol­nie­nie oskar­żo­ne­go z wię­zie­nia powo­du­ją ponow­ne zain­te­re­so­wa­nie spra­wą – media są wszę­dzie, poli­cja wzna­wia śledz­two, a w cen­trum wszyst­kie­go znaj­du­je się Kara, nęka­na przez nie­za­leż­ne­go dzien­ni­ka­rza, pró­bu­ją­ce­go dociec prawdy.

W jej żyłach pły­nie strach

W mia­rę roz­wo­ju akcji Kara otrzy­mu­je zaszy­fro­wa­ne wia­do­mo­ści od swo­jej star­szej, zagi­nio­nej sio­stry. Marlie nie widzia­no i nie sły­sza­no od cza­su krwa­wej Wigilii – kie­dy to ukry­ła małą Karę w sza­fie ze zło­wiesz­czym pole­ce­niem: Nie wyda­waj żad­ne­go dźwię­ku.

Śmierć powra­ca do jej życia, gdy ludzie zwią­za­ni ze spra­wą zaczy­na­ją ginąć w oko­licz­no­ściach podob­nych do tych sprzed dwu­dzie­stu lat. Kara McIntyre, od lat żyją­ca w stra­chu i para­noi, wie­rzy, że jest osta­tecz­nym celem mor­der­cy. Już raz uda­ło jej się prze­żyć. Czy uda jej się unik­nąć śmier­ci ponownie?

Więcej na temat książ­ki znaj­dziesz tutaj à https://bit.ly/3JYtjAK

 Obserwuj social media Skarpy Warszawskiej, aby już wkrót­ce zna­leźć tą, któ­ra przeżyła… 

w Warszawie, Krakowie, Poznaniu i Gdyni…

Joanna Adamiak by Joanna Adamiak

Planujesz oświadczyny? Sprawdź jakie prawa obowiązują narzeczonych i pozostających w związku partnerskim

21 luty, 2023

Polski sys­tem praw­ny aktu­al­nie nie uzna­je takie­go sta­tu­su jak narze­czeń­stwo – nie ma zapi­su praw­ne­go, regu­lu­ją­ce­go jakie­kol­wiek spra­wy zwią­za­ne z zarę­czy­na­mi. Nie zawsze tak było, ponie­waż w cza­sach po II woj­nie świa­to­wej ist­niał zapis, iż oso­bie poszko­do­wa­nej po zerwa­niu zarę­czyn, przy­słu­gu­je odszko­do­wa­nie. Jak sytu­acja wyglą­da w 2023 roku?

Po nie­uda­nej miło­ści pozo­sta­ją roszczenia

Co do zasa­dy narze­czeń­stwo peł­ni istot­ną funk­cję w naszym życiu oso­bi­stym. Pozwala ono zako­cha­nym na usta­le­nie wspól­nych celów czy wza­jem­nych ocze­ki­wań. Niezbędne jest, aby przy­szli mał­żon­ko­wie wcze­śnie omó­wi­li takie kwe­stie jak: zamiar posia­da­nia dzie­ci, udział każ­de­go z nich w budże­cie rodzin­nym, świa­to­po­gląd czy poglą­dy religijne.

Większość związ­ków narze­czeń­skich koń­czy się szczę­śli­wym zawar­ciem mał­żeń­stwa. Jednakże w związ­ku ze sta­le rosną­cy­mi kosz­ta­mi orga­ni­za­cji przy­ję­cia wesel­ne­go czy z rosną­cy­mi kosz­ta­mi zaku­pu nowej, wspól­nej nie­ru­cho­mo­ści, część narze­czo­nych odwle­ka sfi­na­li­zo­wa­nie swo­je­go związ­ku. W takich przy­pad­kach cza­sem nale­ży liczyć się z roz­sta­niem stron i z trud­no­ścia­mi w roz­li­cze­niu ich ewen­tu­al­ne­go wspól­ne­go dorobku.

W przy­pad­ku insty­tu­cji mał­żeń­stwa pra­wo prze­wi­du­je wspól­no­tę lub roz­dziel­ność mająt­ko­wą, któ­re w pra­wie wszyst­kich przy­pad­kach wska­zu­ją, jak roz­li­czać się z dóbr mate­rial­nych w momen­cie  zakoń­cze­nia związ­ku i orze­cze­nia rozwodu.

Mimo że, oświad­czy­ny nie muszą wca­le koń­czyć się roz­sta­niem, war­to przyj­rzeć się spra­wie dro­gich pre­zen­tów od narze­czo­ne­go lub narze­czo­nej, któ­rzy po zakoń­cze­niu związ­ku mogą ocze­ki­wać ich zwro­tu. Narzeczeństwo od stro­ny prawno-finansowej jest skom­pli­ko­wa­ne i zale­ży od wie­lu kwestii.

Coraz czę­ściej narze­cze­ni obsy­pu­ją się pre­zen­ta­mi i chcą uszczę­śli­wić swo­ich przy­szłych mał­żon­ków. W przy­pad­ku opła­ce­nia przez narze­czo­ne­go np. ope­ra­cji pla­stycz­nej swo­jej part­ner­ki lub zaku­pu bar­dzo kosz­tow­ne­go pier­ścion­ka zarę­czy­no­we­go nie może on po roz­sta­niu wyma­gać zwro­tu pie­nię­dzy, ponie­waż takie czy­ny trak­to­wa­ne są jako dobro­wol­na darowizna.

Inaczej nato­miast sytu­acja wyglą­da przy  wspól­nym kup­nie nieruchomości.

- W takiej sytu­acji nale­ża­ło­by zało­żyć spra­wę sądo­wą o tzw. znie­sie­nie współ­wła­sno­ści. Jeżeli dwie oso­by kupu­ją wspól­nie miesz­ka­nie, to są współ­wła­ści­cie­la­mi w czę­ściach ułam­ko­wych. Po roz­sta­niu współ­wła­ści­cie­li war­to ure­gu­lo­wać tę kwe­stię tak, aby to miesz­ka­nie przy­znać na wyłącz­ność jed­ne­go z byłych narze­czo­nych, a dru­gi miał­by pra­wo do zwro­tu wpła­co­nej przez sie­bie czę­ści na tę nie­ru­cho­mość – mówi Katarzyna Bórawska, adwo­kat z kan­ce­la­rii B‑Legal z Torunia.

Spotkamy się w sądzie!

Co w przy­pad­ku, gdy­by zamoż­ny absz­ty­fi­kant kupił swo­jej narze­czo­nej pięk­ne auto wyso­kiej kla­sy, a póź­niej odkrył­by, że owa narze­czo­na z wier­no­ścią nie ma nic wspólnego?

- W takiej sytu­acji dar­czyń­ca, któ­ry chce odzy­skać pre­zent, musiał­by wyka­zać rażą­cą nie­wdzięcz­ność obda­ro­wa­nej narze­czo­nej. Takie spra­wy są do wybro­nie­nia, a auta są do odzy­ska­nia – prze­ko­nu­je z uśmie­chem adwo­kat Katarzyna Bórawska.

Jednakże odwo­ła­nie daro­wi­zny nie znaj­dzie zasto­so­wa­nia w sytu­acji, w któ­rej part­ne­rzy roz­sta­ną się w spo­sób bez­kon­flik­to­wy lub w spo­sób zawi­nio­ny przez dar­czyń­cę. Na pod­sta­wie powyż­szych roz­wa­żań war­to pod­kre­ślić, że pol­ski usta­wo­daw­ca w żaden spo­sób nie regu­lu­je doko­ny­wa­nia roz­li­czeń mająt­ko­wych pomię­dzy part­ne­ra­mi w związ­kach nie­for­mal­nych. Jak widać, mogą jed­nak wyni­kać z tego róż­ne spo­ry, na któ­rych grun­cie sądy przed­sta­wiać mogą róż­ne linie interpretacyjne.

Jaka jest róż­ni­ca pomię­dzy kon­ku­bi­na­tem i narzeczeństwem?

- Konkubenci to oso­by, któ­re pro­wa­dzą wspól­ne gospo­dar­stwo domo­we i razem miesz­ka­ją. Natomiast ich rela­cja nie musi pro­wa­dzić do zawar­cia związ­ku mał­żeń­skie­go (pary homo­sek­su­al­ne w Polsce). Mówiąc o narze­czo­nych, mamy na myśli oso­by, któ­re nie muszą ze sobą fak­tycz­nie miesz­kać, ale zło­ży­li sobie przy­rze­cze­nie i celem ich rela­cji jest zawar­cie związ­ku mał­żeń­skie­go. Tutaj upraw­nie­nia tych osób są w zasa­dzie podob­ne i nie­ste­ty zna­czą­co mniej­sze od praw mał­żon­ków – powia­da adwo­kat Katarzyna Bórawska.

Małżonkowie są zde­cy­do­wa­nie bar­dziej uprzy­wi­le­jo­wa­ni poprzez, cho­ciaż­by pra­wo do dzie­dzi­cze­nia po sobie, pra­wo do podzia­łu wspól­nie zgro­ma­dzo­ne­go mająt­ku, pra­wo do ren­ty czy eme­ry­tu­ry po mał­żon­ku, czy pra­wo do ali­men­tów po rozwodzie.

Jednakże mało osób wie, że przy­kła­do­wo oso­bie narze­czo­nej (tak­że w parze homo­sek­su­al­nej)  przy­słu­gu­je pra­wo do udzie­le­nia infor­ma­cji o sta­nie zdro­wia pacjen­ta, roz­po­zna­niu, pro­po­no­wa­nych oraz moż­li­wych meto­dach dia­gno­stycz­nych, lecz­ni­czych, dają­cych się prze­wi­dzieć następ­stwach ich zasto­so­wa­nia albo zanie­cha­nia, wyni­kach lecze­nia oraz rokowaniu.

Narzeczony może w takim przy­pad­ku powo­ły­wać się na fakt, iż pozo­sta­je on opie­ku­nem fak­tycz­nym pacjen­ta. Tj. oso­bą spra­wu­ją­ca, bez obo­wiąz­ku usta­wo­we­go, sta­łą opie­kę nad pacjen­tem, któ­ry ze wzglę­du na wiek, stan zdro­wia albo stan psy­chicz­ny opie­ki takiej wymaga.

 

Joanna Adamiak by Joanna Adamiak

DZIEŃ PRAW KOBIET W ARTE.TV

17 luty, 2023

8 mar­ca obcho­dzi­my Międzynarodowy Dzień Praw Kobiet. Święto to, obcho­dzone od 1910 roku, od począt­ku słu­żyć ma krze­wie­niu idei praw kobiet, wal­ce o rów­no­upraw­nie­nie i sprze­ci­wia­nie się dys­kry­mi­na­cji ze wzglę­du na płeć.  W tym dniu przy­po­mi­na­my o sile, nie­za­leż­no­ści i rów­no­ści kobiet oraz wra­ca­my do histo­rii ich wal­ki o swo­je pra­wa i potrze­by. Święto to może być rów­nież pobud­ką do reflek­sji nad zma­ga­nia­mi kobiet z nie­rów­no­ścią spo­łecz­ną, dys­kry­mi­na­cją, cie­le­sno­ścią czy prze­mo­cą. Chcąc przy­bli­żyć codzien­ne życie, pro­ble­my i potrze­by kobiet, bez­płat­na plat­for­ma stre­amin­go­wa ARTE.TV przy­go­to­wa­ła poru­sza­ją­cy doku­ment „Co mnie nie zabi­je – histo­rie gwał­tów”, serię „Siłaczki” oraz krót­ki serial ani­mo­wa­ny pt. „Niezależne!”.

Poruszający i empa­tycz­ny film „Co mnie nie zabi­je – histo­rie gwał­tów” przed­sta­wia zło­żo­ne histo­rie zgwał­co­nych kobiet, któ­re pró­bu­ją odzy­skać kon­tro­lę nad swo­im życiem. Czternaście wybra­nych przez reży­se­ra posta­ci, w tym dwa­na­ście kobiet, opo­wia­da wła­sne prze­ży­cia budo­wa­ne na prze­strze­ni lat. Słowo „gwałt” pada sto­sun­ko­wo póź­no w fil­mie, co pozwa­la widzo­wi utoż­sa­mić się z całą dro­gą opar­tą na cie­le­sno­ści, sek­su­al­no­ści, zaspo­ka­ja­niu ludz­kich potrzeb i kom­po­zy­cji wewnętrz­nych roz­te­rek ofiar. Historia głów­nej boha­ter­ki Ady, któ­ra po 10 latach wąt­pli­wo­ści i stra­chu posta­no­wi­ła zło­żyć skar­gę i ogło­sić, że zosta­ła zgwał­co­na, jest tyl­ko i aż czub­kiem góry lodo­wej wszyst­kich histo­rii boha­te­rek, pró­bu­ją­cych prze­zwy­cię­żyć lęk przed ujaw­nie­niem swo­jej trau­my, pozo­sta­wia­ją­cej pięt­no na całe życie. „Zamiast wska­zy­wać i nazy­wać wła­sne pra­gnie­nia, toczo­na jest wal­ka z wła­sny­mi demo­na­mi” – sło­wa uczest­nicz­ki doku­men­tu, obra­zu­ją­ce ran­gę pro­ble­mu. Film „Co mnie nie zabi­je – histo­rie gwał­tów” jest waż­nym przy­po­mnie­niem o zja­wi­sku mole­sto­wa­nia i gwał­ce­nia kobiet na całym świe­cie. Poza emo­cjo­nu­ją­cy­mi rela­cja­mi samych ofiar doku­ment przed­sta­wia rów­nież eks­per­ty­zy w dzie­dzi­nie psy­cho­lo­gii, pra­wa  i sek­su­al­no­ści kobiet. Film, pre­zen­tu­ją­cy real­ne skut­ki prze­mo­cy sek­su­al­nej moż­na zoba­czyć bez­płat­nie pod lin­kiem: https://www.arte.tv/pl/videos/098430–000‑A/co-mnie-nie-zabije/ do 08 sierp­nia 2023 roku.

Z oka­zji Dnia Praw Kobiet ARTE.tv zapra­sza rów­nież do obej­rze­nia serii fil­mów doku­men­tal­nych „Siłaczki” uka­zu­ją­cej histo­rie kobiet tre­nu­ją­cych zawo­do­wo sport, wal­czą­cych z codzien­ny­mi prze­ciw­no­ścia­mi losu oraz zako­rze­nio­ny­mi w kul­tu­rze ste­reo­ty­pa­mi. Seria w czte­rech odcin­kach pozwa­la zoba­czyć świat spor­tu ocza­mi kobie­ty. Kobietom bowiem dłu­go nie pozwa­la­no upra­wiać spor­tu, a gdy już wywal­czy­ły do tego pra­wo, obwa­ro­wa­no ich aktyw­ność prze­dziw­ny­mi ogra­ni­cze­nia­mi. Spacer, ale nie bieg. Rzut mło­tem, ale w dłu­giej sukien­ce. Dziś wyda­je się, że kobie­ty sto­ją w spo­rcie na rów­ni z męż­czy­zna­mi, ale czy na pew­no?  Seria poka­zu­je deter­mi­na­cję, upór i siłę wal­ki kobiet chcą­cych osią­gać suk­ce­sy w spo­rcie. Przełamuje tym samym kon­we­nan­se spo­łecz­ne, zazna­cza, że kobie­ty mają takie samo pra­wo do upra­wia­nia spor­tu jak męż­czyź­ni, a tak­że pró­bu­je udo­wod­nić rów­ność płci. Seria „Siłaczki” ma na celu pod­kre­ślić siłę oraz nie­za­leż­ność kobiet i tym samym zbić wizję kru­chej, bez­bron­nej i zależ­nej od płci męskiej kobie­ty. Materiał jest dostęp­ny pod lin­kiem: https://www.arte.tv/pl/videos/RC-022998/silaczki/ do 18 sierp­nia 2025 roku.

Z kolei ani­mo­wa­na seria „Niezależne!” w humo­ry­stycz­ny spo­sób poru­sza pro­ble­ma­ty­kę ste­reo­ty­pów na temat kobiet. Autorki Ovidie i Sophie-Marie Larrouy poka­zu­ją tema­ty tabu doty­czą­ce seksualności
i zachę­ca­ją zarów­no męż­czyzn, jak i kobie­ty do reflek­sji nad zagad­nie­nia­mi kobie­co­ści, seksualności
i cie­le­sno­ści. 10 pierw­szych odcin­ków moż­na obej­rzeć pod lin­kiem: https://www.arte.tv/pl/videos/RC-020447/niezalezne/ do 22 stycz­nia 2024 roku, a już od 8 mar­ca dostęp­nych będzie kolej­nych 10 odcin­ków  serii. Do tema­tów prze­wod­nich będą nale­żeć punkt G, zmia­na stan­dar­dów pięk­na, anty­kon­cep­cja czy też mole­sto­wa­nie sek­su­al­ne. W kon­tek­ście Dnia Praw Kobiet, war­to zapo­znać się z serią uka­zu­ją­cą akcep­ta­cję wobec sie­bie, swo­jej fizycz­no­ści, pra­gnień, a tak­że pro­ble­my i zagro­że­nia z jaki­mi muszą się zmie­rzać na co dzień kobiety.