Arte/Film

by Joanna Adamiak

NAGRODA BLAUE BLUME PO RAZ PIERWSZY DLA POLSKICH TWÓRCÓW! ZAGŁOSUJ NA ROMANTYCZNY FILM KRÓTKOMETRAŻOWY I WYGRAJ WEEKEND W EKSKLUZYWNYM HOTELU!

Po raz pierw­szy pol­scy twór­cy mają szan­sę powal­czyć o nagro­dę Blaue Blume! W fina­le kon­kur­su dla naj­bar­dziej roman­tycz­nych fil­mów krót­ko­me­tra­żo­wych zna­la­zło się 14 fina­li­stów, któ­rzy zawal­czą o głów­ną nagro­dę. Decyzja o tym kto zosta­nie lau­re­atem leży w rękach jury oraz widzów, któ­rzy mogą obej­rzeć wszyst­kie fina­ło­we fil­my na plat­for­mie Player, a następ­nie oddać głos na swo­je­go fawo­ry­ta. Na gło­su­ją­cych rów­nież cze­ka nagro­da – dwu­dnio­wy pobyt w roman­tycz­nym hotelu.

O kon­kur­sie

Blaue Blume to nagro­da dla naj­bar­dziej roman­tycz­nych fil­mów krót­ko­me­tra­żo­wych, któ­ra przy­zna­wa­na jest przez sta­cję Romance TV już od 13 lat. Nazwa nagro­dy ozna­cza dosłow­nie „nie­bie­ski kwiat”, któ­ry w Niemczech jest sym­bo­lem roman­tycz­no­ści i miło­ści. Po raz pierw­szy kon­kurs roz­sze­rzo­no tak­że dla pol­skich twór­ców i to oni powal­czą o głów­ną nagro­dę pie­nięż­ną oraz moż­li­wość ode­bra­nia sta­tu­et­ki pod­czas gali Blaue Blume w Berlinie. Konkurs skie­ro­wa­ny jest szcze­gól­nie do stu­den­tów i absol­wen­tów szkół fil­mo­wych, ale nie tyl­ko. Organizatorzy zapro­si­li wszyst­kich kre­atyw­nych twór­ców, któ­rzy chcie­li podzie­lić się swo­imi pra­ca­mi z publicznością.

Zwycięzcę wyło­ni jury w któ­re­go skład wcho­dzą Radosław Piwowarski (reży­ser i sce­na­rzy­sta), Jerzy Szebesta (pro­du­cent fil­mo­wy), Oktawia Staciewińska (Communications Manager Apart), Katarzyna Drogowska (Player Editorial and Content Data Governor) oraz Agnieszka Mikulska (absol­went­ka wydzia­łu reży­se­rii Łódzkiej Szkoły Filmowej). Dodatkowy głos mają tak­że widzo­wie w gło­so­wa­niu internetowym.

Uroczyste wrę­cze­nie nagród Blaue Blume, z udzia­łem wie­lu zna­mie­ni­tych gości, reży­se­rów oraz pro­du­cen­tów z bran­ży fil­mo­wej i tele­wi­zyj­nej odby­wa się co roku w Berlinie i jest punk­tem kul­mi­na­cyj­nym, poprze­dza­ją­cym festi­wal Berlinale. Co wię­cej zwy­cię­ski film, w wie­czór cere­mo­nii wrę­cze­nia nagród czy­li 14 lute­go, zosta­nie wyemi­to­wa­ny na ante­nie Romance TV jako świa­to­wa pre­mie­ra telewizyjna.

Głosowanie i kon­kurs dla widzów

Już teraz na plat­for­mie Player widzo­wie mogą obej­rzeć fina­ło­we fil­my, a następ­nie oddać swój głos na wybra­ne­go twór­cę. Na gło­su­ją­cych cze­ka wyjąt­ko­wa nagro­da, dwu­dnio­wy pobyt w Pałacu Mortęgi, lau­re­ata Romance TV Award 2023 w kate­go­rii Najpopularniejszy Romantyczny Hotel w Polsce.

- Już wie­le lat temu pla­no­wa­li­śmy wzbo­ga­ce­nie kon­kur­su Blaue Blume o pol­ską kate­go­rię. W koń­cu w tym roku to się uda­ło! Polska sztu­ka fil­mo­wa jest na bar­dzo wyso­kim pozio­mie, więc cie­szę się, że może­my zachę­cić widzów do obej­rze­nia świet­nych pro­duk­cji rodzi­mych twór­ców, mło­dych ludzi, któ­rzy są przy­szło­ścią kine­ma­to­gra­fii. Jestem dum­ny, że  wspo­ma­ga­my naszych zdol­nych arty­stów, a ich pro­duk­cje mają szan­sę zaist­nieć na are­nie mię­dzy­na­ro­do­wej wła­śnie dzię­ki pol­skiej kate­go­rii w kon­kur­sie Blaue Blume – mówi Krzysztof Mikulski, CEO Romance TV Polska.

Wszystkie fina­ło­we fil­my dostęp­ne są tu: player.pl

Formularz do gło­so­wa­nia dostęp­ny jest na: Romance TV

Termin gło­so­wa­nia upły­wa 31 stycz­nia 2024 roku.

Finał Blaue Blume w Berlinie

Nagroda Blaue Blume przy­zna­wa­na jest nie­miec­kim fil­mom w trzech kate­go­riach: Najlepszy film, Najlepszy reży­ser i Najlepsza kre­acja aktor­ska. Nagrodą w debiu­tu­ją­cej kate­go­rii, czy­li Najlepszy pol­ski roman­tycz­ny film krót­ko­me­tra­żo­wy wyno­si 7.500 Euro. O tym kogo wybra­ło jury dowie­my się 14 lute­go pod­czas uro­czy­stej gali w Berlinie. Relację z wyda­rze­nia pol­scy widzo­wie obej­rzeć będą mogli w pro­gra­mie Co za Tydzień na ante­nie TVN.

Parterami pol­skiej edy­cji kon­kur­su Blaue Blume są: Apart, Player, Meissen oraz Mainstream Media AG.

by Joanna Adamiak

WSZYSTKO O TRUMPIE W ARTE.TV

Donald Trump przej­dzie do histo­rii jako pierw­szy pre­zy­dent USA, któ­ry został for­mal­nie zatrzy­ma­ny. Afery finan­so­we, sek­su­al­ne eks­ce­sy oraz dzia­ła­nia na pogra­ni­czu pra­wa to zarzu­ty, któ­re wie­lu kie­ro­wa­ło w sto­sun­ku do Republikanina, jed­nak były one dotych­czas umie­jęt­nie spy­cha­ne na dru­gi plan. Kto stoi za suk­ce­sem Trupa, jak wyglą­da­ją jego rela­cje z żoną i co z tym wszyst­kim wspól­ne­go mają Ewangelicy? Stacja ARTE.tv przy­go­to­wa­ła sze­reg doku­men­tów, któ­re przy­bli­ża­ją syl­wet­kę Donalda Trumpa.

Kto zawsze stał u boku Trumpa i wspie­rał go w kam­pa­nii pre­zy­denc­kiej? I nie, nie cho­dzi tu o byłą pierw­szą damę. To Paula White, cha­ry­zma­tycz­na pastor­ka, któ­ra jest jed­nym z naj­po­pu­lar­niej­szych i naj­bo­gat­szych przy­wód­ców ewan­ge­lic­kich w Stanach Zjednoczonych. Zaraz po obję­ciu urzę­du przez Donalda Trumpa zosta­ła wybra­na na jego ducho­wą dorad­czy­nię, aby chro­nić pre­zy­den­ta przed siła­mi zła. Ta nomi­na­cja sta­no­wi­ła rady­kal­ne wyzwa­nie dla roz­dzia­łu kościo­ła od pań­stwa, fun­da­men­tu ame­ry­kań­skiej demo­kra­cji.  Dwa lata po wybo­rze Donalda Trumpa, Jair Bolsonaro docho­dzi do wła­dzy, nie­sio­ny przez ewan­ge­licz­ną falę, któ­ra prze­ta­cza się przez Brazylię. Cała kam­pa­nia Bolsonaro była robio­na przez zespół Trumpa. Ewangelicy to w USA potęż­ne lob­by polityczno-religijne. Od cza­sów zim­nej woj­ny roz­prze­strze­nia­nie się ewan­ge­licz­ne­go nur­tu chrze­ści­jań­stwa sprzy­ja­ło powsta­niu nowe­go fun­da­men­ta­li­zmu. Seria doku­men­tal­na „Ewangelicy pod­bi­ja­ją świat” rzu­ca świa­tło na to wpły­wo­we śro­do­wi­sko i ich powią­za­nia z wła­dzą. Polscy widzo­wie mogą zoba­czyć wszyst­kie odcin­ki pod lin­kiem: https://www.arte.tv/pl/videos/RC-023779/ewangelicy-podbijaja-swiat/.

Czy poprzez sys­tem legal­nej korup­cji ame­ry­kań­ska demo­kra­cja zosta­ła skon­fi­sko­wa­na przez naj­bo­gat­szych? W USA za każ­dy­mi wybo­ra­mi sto­ją ogrom­ne pie­nią­dze. Grupy lob­by­stów, fir­my i miliar­de­rzy finan­su­ją biz­nes poli­tycz­ny gigan­tycz­ny­mi daro­wi­zna­mi. Tymczasem dwie trze­cie Amerykanów opo­wia­da się za ogra­ni­cze­niem wydat­ków na kam­pa­nie wybor­cze, a wie­lu postrze­ga ogrom­ne daro­wi­zny jako for­mę korup­cji. „Legalna korup­cja” prak­ty­ko­wa­na w peł­nym wymia­rze wpły­wa na poli­ty­kę gospo­dar­czą fawo­ry­zu­ją­cą boga­tych. Podczas gdy Donald Trump i trwa­ją­ce wybo­ry pre­zy­denc­kie są domi­nu­ją­cym tema­tem w mediach, w tle podej­mu­je się sze­reg innych waż­nych decy­zji: wybo­ry jed­nej trze­ciej Senatu, wybo­ry do Izby Reprezentantów we wszyst­kich 50 sta­nach, a tak­że nomi­na­cje sędziow­skie. Żadna z tych decy­zji nie jest podej­mo­wa­na bez prze­pły­wu dużych sum. Czy Donald Trump jest tyl­ko wyra­zem sys­te­mu, któ­ry osta­tecz­nie obra­ca się wokół pie­nię­dzy? Film jest dostęp­ny pod lin­kiem: U$A: wła­dza dola­ra – Obejrzyj cały doku­ment | ARTE po polsku

Dla wie­lu nie­za­leż­nych kobiet Melania Trump jest anty­bo­ha­ter­ką. Ich nie­chęć budzi przede wszyst­kim nie­na­tu­ral­ne zacho­wa­nie Melanii i zgo­da na wystę­po­wa­nie w roli pięk­ne­go obiek­tu u boku potęż­ne­go męża. A co jeśli to sta­ran­nie opra­co­wa­na tak­ty­ka kobie­ty, któ­ra jest o wie­le prze­bie­glej­sza, niż nam się wyda­je? Badamy to we wni­kli­wym por­tre­cie byłej pierw­szej damy, ana­li­zu­jąc jej mło­dość w Słowenii i dro­gę, któ­rą prze­by­ła zanim sta­ła się iko­ną kon­ser­wa­tyw­nej Ameryki. Film doku­men­tal­ny „Melania Trump. Konserwatywna enig­ma” moż­na obej­rzeć pod lin­kiem Melania Trump – Konserwatywna enig­ma – Obejrzyj cały doku­ment | ARTE po polsku

by Joanna Adamiak

50.ROCZNICY ŚMIERCI PICASSA W ARTE.TV

Tuż po naro­dzi­nach został uzna­ny za mar­twe­go. Tymczasem, lata póź­niej, jako pierw­szy arty­sta docze­kał się za życia hono­ro­wej wysta­wy w Wielkiej Galerii w Luwrze. Stworzył bli­sko 150 tysię­cy prac, wiecz­nie poszu­ki­wał kobiet niż­szych od sie­bie, naj­chęt­niej cho­dził w T‑shircie zapro­jek­to­wa­nym przez Coco Chanel, na któ­rym 21 pozio­mych pasów repre­zen­tu­je każ­de ze zwy­cięstw Napoleona. 8 kwiet­nia przy­pa­da 50. rocz­ni­ca śmier­ci Pabla Picasso. Jego nazwi­sko jako syno­nim rewo­lu­cji sztu­ki nowo­cze­snej, zna­ne jest na całym świe­cie i utoż­sa­mia­ne ze współ­cze­sno­ścią. O słyn­nym twór­cy kubi­zmu pisa­no i opo­wia­da­no wie­lo­krot­nie. Czy 50 lat po jego śmier­ci moż­na coś jesz­cze dodać? Spojrzeć świe­żym okiem na arty­stę i jego doro­bek? Za legen­dą i cha­otycz­ną histo­rią kry­je się czło­wiek zbu­do­wa­ny z kon­tra­stów i dwu­znacz­no­ści. Złożony, pełen sprzecz­no­ści por­tret arty­sty moż­na zoba­czyć w przy­go­to­wa­nym przez bez­płat­ną plat­for­mę stre­amin­go­wą ARTE.tv fil­mie doku­men­tal­nym „Picasso bez legen­dy”, serii wywia­dów ze zna­ny­mi arty­sta­mi „Picasso ocza­mi…”, oraz w kolek­cji tanecz­nej “Picasso Dance”. Wszystkie pro­gra­my dostęp­ne są pod adre­sem https://www.arte.tv/pl/videos/RC-023527/picasso/.

Pablo Picasso uro­dził się w 1881 roku w Maladze, gdzie roz­po­czął swo­ją dro­gę w poszu­ki­wa­niu i odkry­wa­niu nowych i róż­no­rod­nych form sztu­ki. Hiszpański malarz, rzeź­biarz, gra­fik, cera­mik i poeta uzna­wa­ny jest za jed­ne­go z naj­bar­dziej wpły­wo­wych arty­stów w dzie­jach sztu­ki. Jego twór­czość jest peł­na geo­me­trycz­nych form, któ­re dały począ­tek kubi­zmo­wi. W nowa­tor­skich dzie­łach łączył róż­ne sty­le: sur­re­alizm i impre­sjo­nizm z moder­ni­zmem oraz sztu­ką nowo­cze­sną. Malując por­tre­ty, pej­za­że, mar­twą natu­rę czy sce­ny mito­lo­gicz­ne eks­pe­ry­men­to­wał z tech­ni­ka­mi. Tworzył monu­men­tal­ne rzeź­by i cera­mi­kę peł­ną abs­trak­cyj­nych wzo­rów imple­men­tu­jąc w nie swo­je fan­ta­stycz­ne wizje. Artysta nie­ustan­nie zmie­niał kie­ru­nek i cha­rak­ter swo­ich dzieł. Jako indy­wi­du­ali­sta nie chciał być przy­pi­sy­wa­ny do jed­ne­go nur­tu sztu­ki. Jego pra­ce z wcze­sne­go okre­su twór­czo­ści inspi­ro­wa­ne były kul­tu­rą hisz­pań­ską i afry­kań­ską. Twórcze eks­pe­ry­men­ty szły w kie­run­ku uprosz­cze­nia for­my i abs­trak­cji. Do jego naj­słyn­niej­szych dzieł nale­żą „Kobiety z Algieru”, „Guernica”, „Płacząca kobie­ta” czy „Portret Dory Maar”.

50 lat po śmier­ci wiel­kie­go geniu­sza, war­to spoj­rzeć na jego histo­rię i prze­ana­li­zo­wać tra­jek­to­rię, po któ­rej poru­szał się czło­wiek o tak zło­żo­nym cha­rak­te­rze i oso­bo­wo­ści. W fil­mie doku­men­tal­nym „Picasso bez legen­dy” może­my przyj­rzeć się wyda­rze­niom i poznać „tło”, któ­re ufor­mo­wa­ło arty­stę – cha­os epo­ki, burz­li­wość cza­sów podzia­łu, wojen oraz anta­go­ni­stycz­nych ide­olo­gii: nazi­zmu i komu­ni­zmu czy dyk­ta­tu­ry i demo­kra­cji. Film pozwa­la zro­zu­mieć dzia­ła­nia kubi­sty, jego posta­wę wobec II woj­ny świa­to­wej, czy poli­tycz­ne zaan­ga­żo­wa­nie w dzia­łal­ność hisz­pań­skich repu­bli­ka­nów. Eksperci bada­ją­cy archi­wa, kore­spon­den­cję, arty­ku­ły pra­so­we i bio­gra­fie arty­sty, pró­bu­ją roz­szy­fro­wać krę­tą dro­gę hisz­pań­skie­go mala­rza i wpi­sać w nią jego dzie­ła. Produkcja jest dostęp­na za dar­mo na ARTE.TV od nie­dzie­li, 2 kwiet­nia przez cały mie­siąc. Można ją zoba­czyć pod lin­kiem: https://www.arte.tv/pl/videos/108957–000‑A/picasso-bez-legendy/

Z oka­zji 50. rocz­ni­cy śmier­ci Pabla Picassa, plat­for­ma ARTE.TV przy­go­to­wa­ła rów­nież serię skła­da­ją­cą się z kil­ku­mi­nu­to­wych odcin­ków, w któ­rych arty­ści mówią o tym nie­zwy­kle płod­nym geniu­szu, któ­ry przez całe swo­je życie wypro­du­ko­wał oko­ło 147 800 dzieł (13 500 obra­zów, 100 000 gra­fik i rycin, 300 rzeźb i cera­mi­ki oraz 34 000 ilu­stra­cji). W repor­ta­żu „Picasso ocza­mi…” dzien­ni­ka­rze euro­pej­skie­go kana­łu stre­amin­go­we­go ARTE.tv zapy­ta­li cenio­nych, mię­dzy­na­ro­do­wych arty­stów, jak inter­pre­tu­ją twór­czość hisz­pań­skie­go mala­rza i co im przy­cho­dzi do gło­wy na myśl o arty­ście. Krótkie wypo­wie­dzi skła­da­ją się na hołd wobec dorob­ku wybit­ne­go twór­cy Kubizmu. Wszystkie odcin­ki są dostęp­ne pod lin­kiem: https://www.arte.tv/pl/videos/RC-023811/picasso-oczami/ do 24 mar­ca 2028 roku.

 Z kolei w serii „Picasso Dance” ośmiu współ­cze­snych cho­re­ogra­fów róż­nych naro­do­wo­ści i wraż­li­wo­ści inter­pre­tu­je dzie­dzic­two arty­stycz­ne Pabla Picassa i pro­po­nu­je nam swo­ją oso­bi­stą wizję twór­czo­ści anda­lu­zyj­skie­go mala­rza. Jedną z nich jest Anna Hop, pol­ska cho­re­ograf­ka, któ­ra zain­spi­ro­wa­na obra­zem „Dora Maar z zie­lo­ny­mi paznok­cia­mi”, poprzez taniec, ilu­stru­je zej­ście artyst­ki do pie­kła. Doświadczenie jest rów­nie mro­żą­ce krew w żyłach, co poetyc­kie. Wszystkie spek­ta­kle zoba­czyć moż­na pod lin­kiem https://www.arte.tv/pl/videos/RC-023763/picasso-dance/.

by Joanna Adamiak

KONCERT HANI RANI NA ARTE.TV

Polska pia­nist­ka Hanna Raniszewska, kry­ją­ca się pod pseu­do­ni­mem arty­stycz­nym Hania Rani, poru­sza swo­ją twór­czo­ścią słu­cha­czy z całe­go świa­ta. Jej utwo­ry to połą­cze­nie sub­tel­nych dźwię­ków for­te­pia­nu i deli­kat­ne­go woka­lu, któ­re two­rzą nie­zwy­kłą, nastro­jo­wą i nie­po­wta­rzal­ną atmos­fe­rę. Klasycznie wykształ­co­na pia­nist­ka, woka­list­ka i kom­po­zy­tor­ka wła­śnie roz­po­czę­ła tra­sę kon­cer­to­wą „Spring tour 2023”, pod­czas któ­rej wypeł­ni swo­ją reflek­syj­ną muzy­ką 11 miast euro­pej­skich oraz po raz pierw­szy zawi­ta do Australii. W ramach tra­sy, już 4 i 5 kwiet­nia Hania Rani wystą­pi w war­szaw­skim klu­bie Progresja. Dla wszyst­kich, któ­rzy nie mogą być obec­ni na jej wystę­pach, bez­płat­na plat­for­ma stre­amin­go­wa ARTE.TV przy­go­to­wa­ła kon­cert artyst­ki pt. „Piano Day 2022”. 

Hania Rani jest jed­ną z naj­bar­dziej uty­tu­ło­wa­nych i uho­no­ro­wa­nych współ­cze­snych pia­ni­stek. Dzięki swo­jej inno­wa­cyj­nej twór­czo­ści zdo­by­ła wie­le pre­sti­żo­wych nagród, w tym Empik Bestseller Awards, Nagrodę Sanki za „Nowe Oblicze Muzyki Polskiej” oraz aż czte­ry Fryderyki. W 2019 roku była tak­że nomi­no­wa­na do „Paszportów Polityki”. Artystka dora­sta­ła w Gdańsku, skąd, zain­spi­ro­wa­na muzy­ką kla­sycz­ną, wyru­szy­ła w świat, aby poszu­ki­wać i odkry­wać nowe obli­cza jaz­zu i elek­tro­ni­ki. Artystka łączy­ła twór­czość Chopina, Szostakowicza i prze­pla­ta­ła ją ze sty­la­mi Brubecka i Moderata. Jak sama twier­dzi, muzy­ka jest jej spo­so­bem komu­ni­ka­cji. Widzi sztu­kę i muzy­kę jako całość: bez gra­nic, podzia­łów, czy gatun­ków. Inspirują ją kom­po­zy­to­rzy tacy jak Max Richter, Esbjorn Svensson, Miles Davis, Nils Frahm, Murcof, Portico Quartet, Radiohead, a nawet The Beatles. – To co łączy tych arty­stów, któ­rzy mnie inspi­ru­ją, to ich spe­cjal­ne podej­ście do muzy­ki i dźwię­ku. Dla mnie mają wiel­kie ser­ca i ogrom­ne umy­sły – mówi Hani Rani.

Hania Rani zdo­by­ła uzna­nie i mię­dzy­na­ro­do­wą sła­wę dzię­ki swo­je­mu nie­zwy­kłe­mu talen­to­wi muzycz­ne­mu i nie­tu­zin­ko­we­mu podej­ściu do muzy­ki. Swoją twór­czość pre­zen­to­wa­ła na wie­lu pre­sti­żo­wych sce­nach Europy, m.in. w legen­dar­nym Funkhaus w Berlinie, Londyńskim Roundhouse, czy Filharmonii Narodowej w Warszawie. Jak obra­zu­je dostęp­ny na plat­for­mie ARTE.tv kon­cert „Piano Day 2022”, muzy­ka pol­skiej pia­nist­ki wypeł­nio­na jest emo­cja­mi, reflek­sją oraz oso­bi­stą wraż­li­wo­ścią. Jej twór­czość łączy róż­ne gatun­ki muzycz­ne, two­rząc uni­ka­to­we brzmie­nia. Swoją muzy­ką wyzna­cza nowe kie­run­ki, poszu­ku­je przy tym wła­sne­go sty­lu i spo­so­bu eks­pre­sji. Nieustannie prze­kra­cza gra­ni­ce gatun­ków i sty­lów, np. łącząc elek­tro­ni­kę z muzy­ką kla­sycz­ną. Całość jej twór­czo­ści zwy­kle okre­śla się jako „modern classical”.

Polscy fani nowo­cze­snych brzmień Hani Rani mogą wybrać się na kon­cert w war­szaw­skiej Progresji w dniach 4–5 kwiet­nia lub włą­czyć ARTE.tv i posłu­chać jej muzy­ki pod lin­kiem: https://www.arte.tv/pl/videos/107064–002‑A/hania-rani/. Niesamowita siła i wraż­li­wość artyst­ki spra­wi, że każ­dy melo­man doświad­czy nie­zwy­kłych doznań muzycz­nych i prze­nie­sie się

by Joanna Adamiak

SATOSHI – HISTORIA BITCOINA NA ARTE.TV

Jednym z naj­go­ręt­szych i naj­bar­dziej kon­tro­wer­syj­nych tema­tów w świe­cie finan­sów i tech­no­lo­gii są kryp­to­wa­lu­ty. Bitcoin, zwa­ny „cyfro­wym zło­tem” z racji tego, że jego sto­pa zwro­tu w cią­gu 10 lat wzro­sła o milio­ny pro­cent, to naj­po­pu­lar­niej­sza i jed­na z pierw­szych wir­tu­al­nych walut. Stworzona w 2009 roku wywo­ła­ła praw­dzi­wą rewo­lu­cję w spo­so­bie postrze­ga­nia pie­nią­dza w świe­cie finan­sów i otwo­rzy­ła zupeł­nie nowe moż­li­wo­ści trans­ak­cyj­ne. Pomimo upły­wu lat, nadal nie wie­my, kto dokład­nie jest jej twór­cą, otwar­te są tak­że pyta­nia o ryzy­ko i bez­pie­czeń­stwo wią­żą­ce się z tym rewo­lu­cyj­nym wyna­laz­kiem. Dla wszyst­kich, któ­rzy chcą lepiej zro­zu­mieć natu­rę Bitcoina, bez­płat­na plat­for­ma stre­amin­go­wa ARTE.tv przy­go­to­wa­ła serię „Satoshi – Historia Bitcoina”. 

Bitcoin jest pierw­szą, zde­cen­tra­li­zo­wa­ną i auto­no­micz­ną kryp­to­wa­lu­tą pozba­wio­ną pośred­ni­ków. Umożliwia prze­sy­ła­nie pie­nię­dzy i wymia­nę towa­ru bez pośred­nic­twa pań­stwo­wych insty­tu­cji finan­so­wych i bez koniecz­no­ści ujaw­nia­nia toż­sa­mo­ści użyt­kow­ni­ków. Pomysłodawcy tego roz­wią­za­nia mówią o idei wol­no­ści w świe­cie, w któ­rym każ­dy nasz ruch jest śle­dzo­ny za pomo­cą róż­nych narzę­dzie codzien­ne­go użyt­ku. Z jed­nej stro­ny ta wir­tu­al­na jed­nost­ka pozwa­la na zacho­wa­nie peł­nej ano­ni­mo­wo­ści, z dru­giej ozna­cza to tak­że moż­li­wość pomi­ja­nia ogra­ni­czeń wyni­ka­ją­cych z praw­nych regu­la­cji. Ta cyfro­wa walu­ta powsta­ła w opar­ciu o inno­wa­cyj­ną tech­no­lo­gię block­cha­in, słu­żą­cą do prze­sy­ła­nia i gro­ma­dze­nia danych doty­czą­cych trans­ak­cji inter­ne­to­wych. Informacje na temat poje­dyn­czych jed­no­stek mogą być prze­cho­wy­wa­ne na wie­lu nie­za­leż­nych od sie­bie kom­pu­te­rach na całym świe­cie, a ich for­ma kodo­wa­nia unie­moż­li­wia sfał­szo­wa­nie trans­ak­cji. W cią­gu ostat­nich lat Bitcoin zyskał na popu­lar­no­ści, przez co jego war­tość z kil­ku cen­tów wzro­sła do kil­ku­dzie­się­ciu tysię­cy dola­rów ame­ry­kań­skich. – Jednego dnia moż­na było kupić za to piz­zę, następ­ne­go już spor­to­we auto – zauwa­ża eks­pert w doku­men­cie ARTE.tv. Na czym pole­ga zatem feno­men i gigan­tycz­ny suk­ces Bitcoina? Czy prze­trwa on pró­bę cza­su? Czy oso­by, któ­re posta­no­wi­ły w nie­go zain­we­sto­wać duże pie­nią­dze nie stra­cą oszczęd­no­ści życia?

W dniach 24–26 mar­ca w war­szaw­skiej Kinotece odbę­dzie się po raz pierw­szy Bitcoin FilmFest, w ramach któ­re­go zosta­nie poka­za­na m.in. seria  ARTE.tv „Satoshi – Historia Bitcoina”, któ­ra wra­ca do począt­ków powsta­nia tej cyfro­wej walu­ty i uka­zu­je feno­men jej ano­ni­mo­we­go twór­cy lub twór­ców. Nieznany do dzi­siaj autor będą­cy pro­gra­mi­stą lub gru­pą pro­gra­mi­stów dzia­ła­ją­cych pod pseu­do­ni­mem Satoshi Nakamoto napi­sał 30 tys. lini­jek kodu i po dwóch latach dzia­łal­no­ści wyco­fał się z pro­jek­tu. Ekonomiści zaan­ga­żo­wa­ni w dzia­łal­ność kryp­to­wa­lu­ty, sza­cu­ją że Satoshi jest w posia­da­niu ok. 1 mln Bitcoinów. Dokument ujaw­nia zarów­no jasne, jak i ciem­ne stro­ny korzy­sta­nia z tej cyfro­wej walu­ty. Zaznacza, że Bitcoin nie nale­ży do tra­dy­cyj­nych akty­wów inwe­sty­cyj­nych, jego war­tość może być nie­sta­bil­na, a nawet ryzy­kow­na dla użyt­kow­ni­ków. Każdy wła­ści­ciel Bitcoina posia­da swój pry­wat­ny, uni­ka­to­wy klucz dostę­pu do swo­je­go port­fe­la. W momen­cie utra­ty kodu, użyt­kow­nik tra­ci bez­pow­rot­nie dostęp do środ­ków. Seria doku­men­tal­na uka­zu­je wie­le cie­ka­wo­stek i kon­tro­wer­sji, jakie naro­sły wokół cyfro­wej walu­ty i jego twór­cy. Chcąc lepiej zro­zu­mieć feno­men i mecha­ni­zmy dzia­ła­nia kryp­to­wa­lut war­to zoba­czyć serię doku­men­tal­ną, znaj­du­ją­ce­go się pod lin­kiem: https://www.arte.tv/pl/videos/RC-021581/satoshi-historia-bitcoina/ lub wziąć udzia­łu w pro­jek­cji, któ­ra odbę­dzie się 26 mar­ca o godzi­nie 18:30 w Kinotece w Warszawie. Podczas poka­zu będzie obec­ny reży­ser serii, Remi Forte. Wstęp biletowany.