Polski pracownik jest niezaangażowany, niedoceniony i zestresowany pracą. Czas zwrócić na niego uwagę.

Światowe tren­dy jed­no­znacz­nie wska­zu­ją, że zaan­ga­żo­wa­nie pra­cow­ni­ków utrzy­mu­je się na sto­sun­ko­wo niskim pozio­mie. Ponadto, pra­cow­ni­cy w Europie są jed­ny­mi z naj­mniej zaan­ga­żo­wa­nych, a nasz kraj wypa­da sła­bo nawet na tym tle. Powodów doszu­ki­wać moż­na się cho­ciaż­by w tym, że Polacy w pra­cy czu­ją się nie­do­ce­nia­ni, stre­su­ją się na myśl o niej i nie są do niej szcze­gól­nie przy­wią­za­ni.  Udowadnia to potrze­bę lep­sze­go zro­zu­mie­nia ich potrzeb i popra­wie­nia komu­ni­ka­cji, co dopro­wa­dzić może, mię­dzy inny­mi, do wyż­szej pro­duk­tyw­no­ści i zyskow­no­ści oraz mniej­szej płyn­no­ści kadr. A cza­sem wystar­czy zwy­kłe „dzię­ku­ję”.

Co cha­rak­te­ry­zu­je zaan­ga­żo­wa­ne­go pracownika?

Przede wszyst­kim, zaan­ga­żo­wa­nie pra­cow­ni­ka nie wyra­ża się wyłącz­nie w licz­bie prze­pra­co­wa­nych godzin. Można je okre­ślić jako wypad­ko­wą kil­ku waż­nych czyn­ni­ków. Zaangażowany pra­cow­nik to taki, któ­ry czu­je przy­na­leż­ność, akcep­tu­je war­to­ści orga­ni­za­cji, oraz rozu­mie jej cele. Jego moty­wa­cja prze­ja­wia się nie tyl­ko w wysił­ku, ale rów­nież inno­wa­cyj­no­ści, kre­atyw­no­ści i chę­ci działania.

Warto w tym miej­scu zauwa­żyć, że wszyst­kie świa­to­we bada­nia wska­zu­ją, że zaan­ga­żo­wa­nie pra­cow­ni­ków przy­czy­nia się do suk­ce­su orga­ni­za­cji, wpły­wa pozy­tyw­nie na pro­duk­tyw­ność, zmniej­sza rota­cję w zespo­le, a tym samym zwią­za­ne z tym kosz­ty. Zaangażowani pra­cow­ni­cy dobrze mówią o fir­mie, chcą w niej pozo­stać, czu­ją się zmo­ty­wo­wa­ni do wyko­ny­wa­nia swo­ich zadań, a nawet wykra­cza­nia poza zakres swo­ich obo­wiąz­ków. To oni sta­no­wią rdzeń zespołu.

Dlaczego war­to kon­tro­lo­wać zaangażowanie?

Badanie zaan­ga­żo­wa­nia pra­cow­ni­ków nie tyl­ko pozwa­la zro­zu­mieć aktu­al­ny stan moty­wa­cji i zaan­ga­żo­wa­nia w orga­ni­za­cji, ale tak­że sta­no­wi klu­czo­wy punkt wyj­ścia do opra­co­wa­nia sku­tecz­nych stra­te­gii zarzą­dza­nia per­so­ne­lem.  Takie bada­nie dostar­cza kon­kret­nej wie­dzy na temat tego, co napę­dza zaan­ga­żo­wa­nie pra­cow­ni­ków w danej orga­ni­za­cji, w danym zespo­le oraz co może je hamo­wać. Dzięki temu mene­dże­ro­wie i lide­rzy mogą podej­mo­wać bar­dziej świa­do­me decy­zje per­so­nal­ne i stra­te­gicz­ne. Regularne moni­to­ro­wa­nie pozio­mu zaan­ga­żo­wa­nia pra­cow­ni­ków pozwa­la na śle­dze­nie zmian w orga­ni­za­cji oraz iden­ty­fi­ko­wa­nie poten­cjal­nych pro­ble­mów na wcze­snym eta­pie, co umoż­li­wia szyb­ką inter­wen­cję i dosto­so­wa­nie stra­te­gii zarządzania.

Obecne dyna­micz­ne cza­sy wyma­ga­ją szcze­gól­ne­go podej­ścia do tema­tu zaan­ga­żo­wa­nia pra­cow­ni­ków. Wymagają nowych stra­te­gii i zaan­ga­żo­wa­nia HR na pozio­mie Zarządów. Rola mana­ge­rów HR defi­ni­tyw­nie wzra­sta w orga­ni­za­cjach – to bar­dzo dobry trend. Przykład zaan­ga­żo­wa­nia idzie z góry. Jestem w peł­ni prze­ko­na­na, że ogrom­ną rolę odgry­wa­ją w tym przy­pad­ku Liderzy. To na ich bar­kach spo­czy­wa odpo­wie­dzial­ność za budo­wa­nie zaan­ga­żo­wa­nych zespo­łów. Poczucie satys­fak­cji zale­ży w dużej mie­rze rów­nież od atmos­fe­ry jaką budu­ją w swo­ich obsza­rach. Filar kul­tu­ry orga­ni­za­cji pole­ga na tra­fio­nych pro­jek­tach roz­wo­jo­wych. Kluczowa moim zda­niem jest wia­ry­god­ność Liderów i orga­ni­za­cji, pra­ca opar­ta na war­to­ściach, poczu­cie wspól­no­ty, pozy­tyw­na atmos­fe­ra w pra­cy – doda­ła Magdalena Zalewska, Vice President Polish Airports Academy.

Wyniki rapor­tu „Zaangażowanie 2023”

Firma Enpulse opu­bli­ko­wa­ła raport „Zaangażowanie 2023”, w któ­rym bada­ła zaan­ga­żo­wa­nie wśród pol­skich pra­cow­ni­ków. Ogólny wskaź­nik zaan­ga­żo­wa­nia w 2023 wyniósł 65%, jest to iden­tycz­ny wynik wzglę­dem poprzed­nie­go roku. Według przy­ję­tej meto­do­lo­gii Enpulse, o zaan­ga­żo­wa­nych pra­cow­ni­kach moż­na mówić, jeśli war­tość wskaź­ni­ka prze­kra­cza 70%. Ogólny wynik bada­nia ozna­cza więc, że ankie­to­wa­ni nale­żą do gru­py pra­cow­ni­ków włą­czo­nych. Grupę tę cechu­je ogra­ni­czo­na iden­ty­fi­ka­cja z fir­mą, brak poczu­cia sil­ne­go przy­wią­za­nia oraz rzad­kość podej­mo­wa­nia ini­cja­ty­wy na jej rzecz. Jest to gru­pa zado­wo­lo­na z pra­cy, ale nie­szcze­gól­nie zmo­ty­wo­wa­na do dzia­ła­nia. Ważne jest rów­nież zauwa­że­nie, że co czwar­ty ankie­to­wa­ny nie wyra­ził opi­nii na temat dumy z miej­sca pra­cy ani pre­fe­ren­cji w reko­men­da­cji pro­duk­tów i usług fir­my. Natomiast aż 81% respon­den­tów wyra­zi­ło chęć pra­cy w fir­mie, któ­ra sta­wia na ich rozwój.

Szybkie zmia­ny w oto­cze­niu biz­ne­so­wym sta­ły się swe­go rodza­ju nor­mą, dla­te­go fir­my muszą za nimi nadą­żać. Są one jed­nak źró­dłem stre­su, co widać w wyni­kach. Odsetek osób, dla któ­rych zmia­ny w orga­ni­za­cji są źró­dłem stre­su wzrósł o 5% w sto­sun­ku do poprzed­niej edy­cji. Z punk­tu widze­nia bran­ży HR szcze­gól­ne zado­wo­le­nie budzi fakt, że zarów­no dla pra­co­daw­ców jak i pra­cow­ni­ków, istot­ny jest roz­wój zawo­do­wy. Aż 67% ankie­to­wa­nych jest skłon­na szko­lić się na wła­sną rękę, by pod­nieść kwa­li­fi­ka­cje zawo­do­we. Jednak w tym zakre­sie moż­na jesz­cze wie­le zro­bić, zwłasz­cza, że aż 46% bada­nych nie zgo­dzi­ło się (albo nie mia­ło zda­nia na ten temat), że ich orga­ni­za­cje pro­po­nu­ją szko­le­nia, któ­re mogą zapew­nić im roz­wój. Może oprócz się­ga­nia do spraw­dzo­nych dostaw­ców usług szko­le­nio­wych, war­to wyko­rzy­stać wie­dzę wła­snych pra­cow­ni­ków i uru­cho­mić ukry­te zaso­by w kie­run­ku roz­wo­ju pro­gra­mów coachin­go­wych i men­to­rin­go­wych? – komen­tu­je Monika Szmulewicz, eks­pert­ka w dzie­dzi­nie HR, zało­ży­ciel­ka spo­łecz­no­ści HR na Szpilkach.

Docenianie nie musi wie­le kosztować

Przykładowe dane doty­czą­ce kon­kret­nej bran­ży, w tym wypad­ku pro­duk­cyj­nej, poka­zu­ją, że zaan­ga­żo­wa­nie pra­cow­ni­ków ma real­ny wpływ na osią­gnię­cia fir­my. Na pod­sta­wie danych z rapor­tu, gdy pra­cow­ni­cy są zaan­ga­żo­wa­ni, fir­ma notu­je o 10% wyż­szą oce­nę klien­tów, co ozna­cza, że ich pra­ca ma bez­po­śred­ni wpływ na doświad­cze­nia kon­su­men­tów. Zaangażowanie pra­cow­ni­ków prze­kła­da się tak­że na finan­se. Firmy z zado­wo­lo­ny­mi pra­cow­ni­ka­mi osią­ga­ją o 22% wyż­szą zyskow­ność, co może ozna­czać dodat­ko­we korzy­ści dla wszyst­kich. Ponadto, zespół pra­cu­ją­cy z zaan­ga­żo­wa­niem jest o 25% bar­dziej sta­bil­ny, co wpły­wa na atmos­fe­rę i efek­tyw­ność naszej pra­cy. Warto też wspo­mnieć o bez­pie­czeń­stwie. Zaangażowani pra­cow­ni­cy doświad­cza­ją o 48% mniej wypad­ków i o 28% mniej kra­dzie­ży. To ozna­cza, że dba­nie o sie­bie i swo­ich kole­gów prze­kła­da się nie tyl­ko na bez­pie­czeń­stwo, ale tak­że na ogól­ną jakość pracy.

W Raporcie znaj­dzie­my infor­ma­cje na temat bie­żą­ce­go doce­nia­nia w pra­cy, któ­re jest istot­ne w kwe­stiach nie tyl­ko wzmac­nia­nia zaan­ga­żo­wa­nia w pra­cę ale rów­nież w pod­no­sze­niu wła­snej war­to­ści, bez­pie­czeń­stwa psy­chicz­ne­go i ogól­ne­go dobro­sta­nu – spa­da odse­tek ankie­to­wa­nych, któ­rzy czu­ją się doce­nia­ni poza­fi­nan­so­wo, osią­ga­jąc 49% w roku 2023. Czasem wystar­czy zwy­kłe „dzię­ku­ję”, zwró­ce­nie uwa­gi na jego pomysł, krót­ka kon­wer­sa­cja, żeby pra­cow­nik poczuł się lepiej. Należy mieć to w pamię­ci, bo nie­ste­ty, tyl­ko 50% respon­den­tów uwa­ża, że są doce­nia­ni przez prze­ło­żo­nych, a wyso­ki odse­tek (22%) nie mia­ło zda­nia na ten temat. Warto też zwró­cić uwa­gę, że jedy­nie poło­wa respon­den­tów zga­dza się, że awans w ich fir­mie opie­ra się na jasnych i obiek­tyw­nych kry­te­riach, a 36% respon­den­tów uzna­je pra­cę za źró­dło nad­mier­ne­go stre­su. To w obli­czu coraz więk­szej licz­by zwol­nień lekar­skich wyda­wa­nych z powo­dów psy­chicz­nych (dane ZUS) sta­no­wi ogrom­ne nie­bez­pie­czeń­stwo rów­nież dla pra­co­daw­ców, któ­rzy mogą bory­kać się z jesz­cze więk­szą trud­no­ścią w dostęp­no­ści pracowników.

Pełną treść rapor­tu moż­na prze­czy­tać na stro­nie https://www.enpulse.eu/raport-zaangazowanie-2023