Relacja. Społeczność. Rozwój – w placówkach wsparcia dziennego

Placówki zapew­nia­ją wspar­cie rodzi­nom, ale przede wszyst­kim dzia­ła­ją jako bezpieczne
i przy­ja­zne śro­do­wi­sko dla dzie­ci, umoż­li­wia­jąc im roz­wój w róż­nych obsza­rach życia. Z suk­ce­sem zapew­nia­ją wspar­cie psy­cho­lo­gicz­ne i peł­nią rolę wycho­waw­czą, na któ­rą szko­ła i rodzi­ce czę­sto nie­ste­ty nie mają cza­su lub wie­dzy. Są miej­scem, w któ­rym natu­ral­nie spraw­dza­ją się ele­men­ty peda­go­gi­ki kor­cza­kow­skiej, nauki Janusza Korczaka, a tak­że Kazimierza Lisieckiego „Dziadka”, któ­re­go idee są żywe w Centrum Wspierania Rodzin do dziś.  I war­to je zauwa­żyć, w dro­dze poszu­ki­wań naj­lep­szej z dróg do dobrej edu­ka­cji i wychowania.

Debata „Placówka wspar­cia dzien­ne­go. Relacja • Społeczność • Rozwój”, któ­ra odby­ła się 21 mar­ca w war­szaw­skiej sie­dzi­bie Uczelni Korczaka skon­cen­tro­wa­ła się na roli pla­có­wek wspar­cia dzien­ne­go jako istot­nych ele­men­tów usług oraz na koniecz­no­ści respon­syw­ne­go do zmia­ny para­dyg­ma­tu myśle­nia o ich roli i funk­cji w prze­strze­niach spo­łecz­nych. W deba­cie udział wzię­li: Jarek Adamczuk, Dyrektor Centrum Wspierania Rodzin, Adam Nyckowski, kie­row­nik Katedry Wychowania, Kultury
i Profilaktyki na Uczelni Korczaka i Katarzyna Wędrowska, Koordynatorka Zespołu Ognisk Wychowawczych pro­wa­dzo­nych przez Centrum Wspierania Rodzin.

Placówki wspar­cia dzien­ne­go świad­czą wspar­cie i opie­kę nad dzieć­mi poza szko­łą, zapew­nia­jąc im dodat­ko­we zaję­cia, aktyw­no­ści rekre­acyj­ne, wspar­cie edu­ka­cyj­ne oraz tera­peu­tycz­ne, jeśli jest to konieczne.

Wychowankowie pla­ców­ki mogą otrzy­mać w niej wspar­cie tera­peu­tycz­ne czy lek­cyj­ne, ale przede wszyst­kim znaj­du­ją w niej bez­piecz­ne śro­do­wi­sko, w któ­rym mogą roz­wi­jać swo­je umie­jęt­no­ści spo­łecz­ne, nawią­zy­wać pierw­sze przy­jaź­nie oraz posze­rzać swo­je hory­zon­ty poprzez róż­no­rod­ne aktyw­no­ści. Tworzyć spo­łecz­ność i trwa­łe rela­cje, nawet na całe życie.

 

W filo­zo­fię ich dzia­ła­nia jest wpi­sa­na respon­syw­ność – goto­wość sku­tecz­ne­go i szyb­kie­go reago­wa­nia na potrze­by i ocze­ki­wa­nia mło­dych ludzi oraz ich rodzin. Zespół pra­cow­ni­ków na co dzień współ­pra­cu­je z rodzi­na­mi, aby zro­zu­mieć, czym dla nich jest pla­ców­ka wspar­cia dziennego
i jakie efek­ty mogą osią­gnąć, korzy­sta­jąc z tych usług w tym final­nie wypra­co­wać spójne
w oddzia­ły­wa­niu wycho­waw­cze śro­do­wi­sko. Wierzą w akty­wi­za­cję rodzi­ców bez stygmatyzacji
oraz w pod­mio­to­we trak­to­wa­nie rodzi­ca i dziec­ka, co sprzy­ja budo­wa­niu zaufa­nia i współpracy.
Ich celem jest nie tyl­ko świad­cze­nie wspar­cia w obec­nym kon­tek­ście spo­łecz­nym, emocjonalnym
i edu­ka­cyj­nym, ale tak­że przy­go­to­wa­nie pod­opiecz­nych do radze­nia sobie w nowo­cze­snej rzeczywistości.

Podsumowując, pla­ców­ki wspar­cia dzien­ne­go nie tyl­ko zapew­nia­ją kon­kret­ne usłu­gi tera­peu­tycz­ne czy korek­cyj­ne, ale tak­że dzia­ła­ją jako miej­sce, w któ­rym budu­ją się rela­cje opar­te na zaufaniu

i współ­pra­cy. Ich pra­ca opie­ra się na respon­syw­no­ści, indy­wi­du­al­nym podej­ściu oraz cią­głym dosko­na­le­niu, by jak naj­le­piej odpo­wia­dać na potrze­by pod­opiecz­nych i ich rodzin, aby mogły osią­gać suk­ce­sy i roz­wi­jać się we wszyst­kich obsza­rach życia.

Jednak w świa­do­mo­ści ogól­nej pla­ców­ka wspar­cia dzien­ne­go, ogni­sko, świe­tli­ca czy SPOT, bo one nawet z nazwy nie są jed­no­li­te nie są ani dobrze zna­ne, ani nawet dobrze odbie­ra­ne, są nie­do­ce­nia­ne, nie­zbyt roz­po­zna­ne i koja­rzą się z pato­lo­gią, trud­ną mło­dzie­żą i mar­gi­ne­sem spo­łecz­nym. Za mało się mówi o pla­ców­kach wspar­cia dzien­ne­go, ich pro­fe­sjo­na­li­zmie i suk­ce­sach jako pla­có­wek pro­wa­dzą­cych potrzeb­ną dzia­łal­ność specjalistyczną.

Jak popra­wić wize­ru­nek pla­có­wek wspar­cia dzien­ne­go i nie zmar­no­wać ich potencjału? 

Według eks­per­tów Centrum Wspierania Rodzin i Uczelni Korczaka – któ­ra kształ­ci kadry w zakre­sie peda­go­gi­ki, pomo­cy spo­łecz­nej i psy­cho­lo­gii spo­łecz­nej – oraz uczest­ni­ków deba­ty, nale­ży roz­wa­żyć kil­ka kie­run­ków działania:

  1. Należy wpro­wa­dzić tema­ty­kę świe­tlic socjo­te­ra­peu­tycz­nych i spe­cy­fi­ki tej for­my upra­wia­nia peda­go­gi­ki do aka­de­mic­kich pro­gra­mów kształ­ce­nia stu­den­tów peda­go­gi­ki, psy­cho­lo­gii, reso­cja­li­za­cji, socjo­lo­gii, pra­cy socjal­nej i poli­ty­ki społecznej.
  2. Stworzyć pro­fe­sjo­nal­ny sys­tem kształ­ce­nia kadry wycho­waw­czej świetlic.
  3. Wyodrębnić i zde­fi­nio­wać zawód wycho­waw­cy pla­ców­ki wspar­cia dzien­ne­go w kon­tek­ście innych zawo­dów „pomo­co­wych”.
  4. Stworzyć pro­fe­sjo­nal­ny sys­tem kształ­ce­nia super­wi­zo­rów ukie­run­ko­wa­nych na dzia­łal­ność świe­tlic socjoterapeutycznych.
  5. Zainicjować pro­ces inte­gra­cji śro­do­wi­ska prak­ty­ków socjo­te­ra­pii, pra­cy śro­do­wi­sko­wej ze śro­do­wi­skiem aka­de­mic­kim, dzia­ła­ją­cym w obsza­rze nauk społecznych.
  6. Wprowadzić do deba­ty publicz­nej temat świe­tlic socjo­te­ra­peu­tycz­nych jako pod­sta­wo­wej for­my pro­fi­lak­ty­ki, prze­ciw­dzia­ła­ją­cej pro­ce­som mar­gi­na­li­za­cji i wyklu­cze­nia spo­łecz­ne­go dzie­ci i mło­dzie­ży, ale tak­że jako miej­sca kom­plek­so­we­go roz­wo­ju dzie­ci i mło­dzie­ży ze wszyst­kich warstw społecznych.

 

Transmisja deba­ty na FB: https://fb.watch/qZflu5LX9L/

 

 

WIĘCEJ INFORMACJI I KONTAKT:

Karina Grygielska
Client Services Director
Agencja FaceIT
tel. +48 510 139 575